Isle of Wight

Who’s gonna throw that minstrel boy a coin?
Who’s gonna let it down easy to save his soul?

'En, Tom, gisteren nog een stuk op je fiets gereden?'
'Yep, heerlijk was dat, tussen de buien door.'
'Nog iets van Highway 61 revisited door openstaande ramen horen komen?'
'Jawel, al zijn er betere jaren geweest. Een flard "Just like Tom Thumb's blues" & een stukje "Ballad of a thin man" op de markt, daar bleef het bij.'
'En vandaag?'
'Vandaag blijft de fiets in de stalling.'
'Is er vandaag geen reden om Dylan over straat te laten knallen dan?'
'Even denken... Vandaag is het 31 augustus. Dylans optreden op het Isle of Wight was op 31 augustus.'
'Nou dan, pak je fiets!'
'Tsja, ik verwacht eerlijk gezegd niet dat mensen vandaag de ramen openzetten om "Minstrel boy" door de straten te laten knallen.'
'Wat zeg je? "Minstrel boy"?!? Is dat van Dylan dan? Nooit van gehoord...'
'Jazeker, hij speelde het op het Isle of Wight op 31 augustus 1969. Het staat op Self portrait.'
'Nooit van gehoord.'
'Precies, daarom stap ik niet op de fiets. Ik schuif zelf Self portrait wel in de speler. Ik zet zelf de ramen wel open.'
'Mag ik dan door je straat fietsen?'
'Jij wel.'

Het doet me goed om te lezen dat ik niet de enige ben die vandaag aan Dylans optreden op het Isle of Wight denkt. Zoals 30 augustus voor mij altijd gelinkt is aan Highway 61 revisited, zo is 31 augustus gelinkt aan Isle of Wight. Zo werkt de geest nou eenmaal. Dat begint merkbaar te worden op de blog (2008, 2009 & 2010).

Op 31 augustus 1969, de dag dat Dylan het Isle of Wight niet tot zinken bracht, was ik min vier. Dat het eiland niet door Dylan tot zinken werd gebracht, heeft te maken met de discrepantie tussen de hooggespannen verwachtingen rond Dylans optreden & de realiteit anno 1969. Sla de Engelse muziekbladen die verschenen in de aanloop naar Dylans optreden er maar op na.

Met het verstrijken van de jaren sinds Dylans optreden is het steeds makkelijker geworden om zelf een oordeel te vormen over Dylans optreden. Zo staan er vier nummers van dit optreden op Self portrait, circuleren er (uiteraard) nog veel meer opnamen van dit optreden onder verzamelaars & is er die video.

Genoeg, voor nu. De ramen moeten open. Ik moet 'Minstrel boy' door de straat laten knallen & die video bekijken.
En zit je toevallig op de fiets, ga maar op het geluid af, ik ben thuis.