Zo'n twee maanden geleden heb ik een punt gezet achter aflevering van 'Dylan kort', ik vond het genoeg na 719 afleveringen, bovendien wist ik op een gegeven moment niet meer waar ik de tijd vandaan moest halen om (bijna) dagelijks een aflevering te vullen.
En toch begint het weer (een beetje) te kriebelen. Om dat kriebelen een halt toe te roepen, kan ik natuurlijk krabben, maar een aflevering van 'Dylan kort' maken is leuker dan krabben.
Om het krabben tegen te gaan, zal ik zo nu & dan weer eens een 'Dylan kort' plaatsen. Vandaag, na een lange stilte, aflevering #720.
Eerst maar terug naar gisteren, naar 8 augustus, voor een zoveel jaar geleden. Gisteren was het 47 jaar geleden dat Another side of Bob Dylan in Amerika uitkwam.
en dan heb ik er nog een: volgens deze site was het gisteren 38 jaar geleden dat de single Knockin' on heaven's door uitkwam. Dat is overigens niet waar. De Amerikaanse promosingle (eerste versie) verscheen inderdaad op 8 augustus - aldus Seaching for a gem - maar de commerciële single - zowel in Amerika als in ons eigen kikkerlandje - kwam pas in september uit.
De blog 'Zijnblog' was ik nog nooit eerder tegen gekomen, vandaag dus wel. Twee recente Dylan-berichten op deze blog:
Bob Dylan inspired Obama en Bob Dylan inspired the Beatles.
Jáááren geleden kocht ik mijn eerste Writings and drawings van Ton Vincent - ik heb er hier eerder over geschreven (in 2008) - en nu kom ik Ton Vincent wederom op het net tegen. Ton Vincent speelt 15 nummers van Dylan & daar kun jij bij zijn.
De avond dat Dylan in Rotterdam speelt (20 oktober), speelt Roger McGuinn in Delft. Hmmmm. Zit daar het risico van een gastoptreden in? Gaat Dylan dan naar Delft of McGuinn naar Rotterdam?
Allemaal speculatie natuurlijk.
Ik heb vandaag het boek(je) Behind the music 1968 van Wayne Robins uitgelezen (Ramsj, zes euro). Een aardig boekje. Toen ik het kocht, wist ik niet dat het boekje bij een televisieserie hoorde, maar het boekje is prima te lezen zonder de televisieserie te hebben gezien.
Er staat weinig over Dylan in, wat niet vreemd is aangezien er in Amerika (het is een Amerikaans boekje) in 1968 geen album of single van Dylan op de markt is gebracht. Met dat in het achterhoofd, staat er nog wel redelijk wat over Dylan in, waaronder twee foto's van Dylan gemaakt tijdens het Woody Guthrie Memorial concert.
Naast de muziek wordt in dit boekje zeer lezenswaardig geschreven over o.a. de moorden op Martin Luther King en Robert Kennedy, de oorlog in Vietnam, de rellen in Parijs en de Praagse lente.
Vooral dit laatste, het stuk over de Praagse lente, vond ik zeer informatief.
Ik hoor je denken: 'wat heeft dit met Dylan te maken?'
Het mooie van Dylan verzamelen is - in ieder geval bij mij werkt dat zo - dat bepaalde platen nieuwsgierig maken. Een paar jaar geleden tikte ik de plaat 'Songy Boba Dylana' op de kop. Deze plaat is in 1968 in Tjechoslowakije uitgegeven. Dàt deze plaat daar uitgegeven kon worden in 1968, heeft natuurlijk alles te maken met de Praagse lente.
Dan wil ik het kunnen plaatsen, dan wil ik meer weten over de Praagse lente zodat ik het in perspectief kan zien.
Het is maar een dun boekje & daarom heb ik de tijd gevonden om nog een dun boekje te lezen: Dit lege hart; over J.C. Bloem van Wiel Kusters.
Ja, en?
Inderdaad, er is geen groter contrast dan tussen J.C. Bloem & Bob Dylan. Lees toch maar even verder.
Het boekje van Wiel Kusters is hooguit aardig. Kusters wist me niet te raken. (Camiel Hamans in het nawoord in dit boekje wel, maar dit terzijde) En omdat Kusters me maar weinig weet te raken, dwaalden de gedachten tijdens het lezen af & toe af. Ze dwaalden af naar die keer dat ik naar Paasloo ben gereden om het graf van Bloem te bezoeken. Na de realisatie - als een donderslag bij heldere hemel - dat het morgen precies 45 jaar geleden is dat Bloem overleed. de gedachten dwaalden af naar een ander boekje over J.C. Bloem dat ik tien jaar geleden las: In herinnering J.C. Bloem 1966 - 2001. In dat boekje komt Dylan voor, in een stuk van Kees Huis in 't Veld. Hij schrijft: 'Naast Bloem was Bob Dylan de grote inspirator van die tijd [1971], Dylan meer als concrete invulling van wat Bloem met zijn tijdloze poëzie had wakker geschud.'
En dan is er nog Huub van der Lubbe die zowel Dylans 'Blind Willie McTell' coverde, als Bloems gedicht 'November' op muziek zette.
Ik geef toe, het is ver gezocht die link tussen Dylan & Bloem, maar in mijn kop zweven zowel regels uit Dylans 'It's alright, ma (I'm only bleeding)' als Bloems 'de nachtegalen' dagelijks voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten