Pensioen? - door Peter

Ik heb intussen aardig wat discussie gelezen over de kwestie of Dylan zou moeten stoppen met optreden of niet. Wat mij betreft mag hij zeer zeker stoppen. Daarmee bedoel ik niet dat hij zou móeten stoppen, dat bepaalt hij uiteindelijk zelf. Het betekent wel dat zijn “concerten” voor mij niet meer de moeite waard zijn en alleen maar afbreuk doen aan het prachtige repertoire en aan de man als uitvoerend artiest. Die is nog maar een schaduw van wat hij ooit was. Ik ga dus niet meer naar de Heineken Music Hall en zelfs niet naar Vredenburg, mocht hij daar nog een keer komen.
Doordat de biografie van Toon Hermans onlangs verscheen en er nu een musical over deze grote entertainer is gemaakt, drong de vergelijking zich onwillekeurig op. Ook Toon is indertijd te lang doorgegaan. Door sommigen is gesteld dat Bob Dylan, door niet op tijd te stoppen, afbreuk doet aan wat hij in de afgelopen decennia aan goeds heeft geschreven en uitgevoerd. Dat lijkt me onzin. Dat materiaal staat als een huis en heeft wat mij betreft eeuwigheidswaarde. Dat is er gewoon en niets kan daar afbreuk aan doen. Niettemin heeft Dylan als performing artist voor mij zijn tijd gehad en mag hij ophouden met zijn never ending tour. Dat betekent trouwens nog iets heel anders dan, zoals Yvon dat noemt, met pensioen gaan! Hij kan tot op hoge leeftijd prachtige songs blijven schrijven en, als het een beetje meezit, die in alle rust op CD zetten. Laat hij daarmee vooral doorgaan.
Rest mij nog een andere opmerking over het relaas van Yvon. Ik betwijfel of Bob Dylan zich thuisvoelt in de muziekwereld. Over het algemeen heeft hij zich aardig weten te ontrekken aan (ontdoen van) die hele omgeving. Natuurlijk voelt hij zich wel thuis bij muziek maken, dat is wat anders. En los van de muziek: in “de wereld” voelt hij zich al helemaal niet thuis. Daar hebben toch veel van zijn teksten blijk van gegeven. “I ‘m a stranger here, in a strange land”….

Groeten van Peter