Hallo Tom
Hierbij deel 2 van de serie.*
The Times They Are A-Changin'
De m.i. best klinkende stereo versie is niet de overigens prima geremasterde CD uit 2005 (de nu gangbare, huidige release), maar die vind je op vinyl, namelijk de Mobile Fidelity Sound Lab release uit 1983 (MFSL 1-114).
De beste mono versie is de geremasterde mono CD uit 2010 (van de Original Mono Recordings box), of de speciaal voor vinyl geremasterde MOV LP, eveneens uit 2010. Deze is zelfs opnieuw gemixed omdat de originele master van de mono LP onvindbaar was, en om deze reden zouden de puristen onder ons liever naar een origineel exemplaar van de Amerikaanse mono LP uit 1964 willen luisteren, bij voorkeur de eerste persing met "Garanteed High Fidelity" op het label, of zelfs een white label promo van eind 1963.
Another Side Of Bob Dylan
Voor de best klinkende stereo versie zou ik verwijzen naar de recente (eind 2011) re-release op Mobile Fidelity op dubbel-LP, die je af moet spelen op 45 toeren. Daarnaast biedt echter de SACD release uit 2003 een 5.1 surround mix die elders niet te krijgen is. Het album is overigens speciaal voor dit doel opnieuw gemixed van de multitrack tapes.
Het is bekend dat de originele stereo LP nauwelijks een echt stereo geluid heeft.
De mono versie klinkt het beste op de mono CD uit 2010, waarvoor de originele mono master is gebruikt, dus je hoeft niet op zoek te gaan naar een mono LP uit 1964.
Bringing It All Back Home
Dit album is drie keer gemixed in stereo: voor de originele stereo LP (1965), vervolgens voor de eerste CD release (1987) en nog eens voor de geremasterde versie op SACD (2003). De SACD release bevat een nieuwe, unieke 5.1 surround mix.
De naar mijn mening best (en prachtig) klinkende stereo versie is de originele mix (die uit 1965 dus, toen het album uitkwam) is te vinden op de stereo 4-track 7ips reel-to-reel tape die Columbia in maart 1965 uitbracht (Columbia CQ 729).
Voor de best klinkende mono versie verwijs ik naar een gaaf exemplaar van de mono LP uit 1965, waarbij een vroege Amerikaanse persing mijn voorkeur heeft. In Engeland besteedde CBS vanwege capaciteitsgebrek de productie aanvankelijk uit aan EMI en Philips; graag zou ik luisterervaringen van bezitters van een EMI of Philips persing (zie SFAG) willen vernemen.
De volgende keer: Highway 61 Revisited en Blonde On Blonde.
Groet,
Cas
* Voor deel 1, zie hieronder
1 opmerking:
Veel dank voor deze mooie bijdragen die helder zijn en de valkuil van al te technische toelichting vermijden. Toch enige kanttekeningen. Het verbaast me dat je niet een duidelijke voorkeur uitspreekt voor mono tot en met Bringing it all Back Home, dat noem ik origineel. Zelf behoor ik tot het conservatieve kamp van degenen die alles tot en met John Wesley Harding in mono preferen. Zeker voor Highway 61 is dit discutabel, bijvoorbeeld omdat It takes a lot to laugh etc. ingekort is op de mono uitgave, en velen Like a Rolling Stone in stereo ruimer vinden klinken (waar ik de mono versie veel sterker vind in de zin dat die meer rockt. Maar in ieder geval kan ik nu ik alles op mono terug heb, niet meer goed luisteren naar de stereo versies van de eerste vijf albums waar de gitaar op de akoestische nummers gescheiden van de stem klinkt, terwijl de directheid van Dylans muziek daardoor wordt ondermijnt. De stereoversie van Another side heeft die scheiding minder, maar klinkt tegelijk claustrofobisch en schril, waar de mono een grotere helderheid bereikt en de zang minder scherp wordt weergeven, al blijft duidelijk dat deze plaat in een wijndoordrenkte nacht is opgenomen. The Times heeft het meest gewonnen bij de nieuwe mono editie. Vooral op de Music On Vinyl uitgave, die ik sowieso in alle gevallen aanraadt. Dat daarbij het oude tube geluid niet geheel is geëvenaard is evident, toch hebben ze bij de mastering het geluid zo dicht mogelijk gebracht bij een bestaand gaaf mono exemplaar (ik meen uit Frankrijk), juist door het toepassen van de moderne technieken. En aangezien ik opgegroeid ben met de originele mono's durf ik, hoewel het geheugen bedriegt, te stellen dat de recente mono editie de vergelijking goed doorstaat. Ze klinken voor mij zelfs beter, afgestemd als zij zijn op een weergave met apparatuur die qua high fidelity uitstijgt boven de oude mono pick upjes...
Een reactie posten