rust (Dylan kort #888 - aanvullingen)

Vondst: 'Mevrouw Tom' zit op de bank & na het uitroepen van 'ik heb er één',  leest ze voor: 'Ik speelde de Dylan-cassette, Infidels, die ik met Mou had geruild, op mijn walkman terwijl ik de baai uit peddelde. (...)
Ik voelde me net voldoende op mijn gemak in deze zee voor een snelle sandwich met kaas en een slok water, en intussen peddelde ik op de maat van Dylans riedels op de gitaar. Muzikaal gesproken was dit een andere en minder verheffende ervaring dan de hobo-concerten uit de barok van een paar dagen geleden, maar ik had geen tijd om van cassette te wisselen.' (Paul Theroux - De gelukkige eilanden; blz. 588 & 589)
Fender: Dylans gitaar - het exemplaar dat hij bespeelde tijdens het Newport Folk Festival van 1965 - is (mogelijk) teruggevonden, zie hier. [Met dank aan Sjon] Zie ook hier (NOS).

Ik was helemaal niet van plan om al weer een aflevering van 'Dylan kort' bij elkaar te zoeken, maar doordat bovenstaande twee zaken in mijn schoot geworpen werden, tik ik hier toch iets dat veel weg heeft van een nieuwe 'Dylan kort'.

De afgelopen paar dagen heb ik niet tot nauwelijks de tijd gevonden om naar muziek te luisteren of te lezen. Bijna iedere vrije minuut heb ik gestoken in de voorbereidingen voor de publicatie van Luister je nou alweer naar Bobby.
Vanmiddag heb ik daar - voor nu - een punt achter gezet. De uitgever is nu aan zet. Consequentie is dat ik vanavond in één keer weer tijd over heb.
'Je valt toch niet in een gat, hè?' vroeg 'mevrouw Tom' vanmiddag gekscherend nadat ik van mijn wandeling naar de brievenbus terug kwam. Dat ben ik niet van plan.
Er ligt nog een dikke stapel oude afleveringen van fanzine Isis op mij te wachten. Misschien dat ik vanavond de rust in de kop vind om daar aan te beginnen.

De afbeelding bij dit bericht is van de Spaanse promo-single 'Knockin' on heaven's door' - de versie van Dylan & the Dead. Deze afbeelding wilde ik aanvankelijk in Luister je nou alweer naar Bobby opnemen, maar door het vinden van betere afbeeldingen komt deze niet meer in het boek.
Wanneer heb je voor het laatst naar Dylan & the Dead geluisterd?
Wat je antwoord ook is, het is tijd om die plaat weer eens te draaien.
Onzinnig weetje: van de vier albums die in 2009 in een geremasterde versie op cd zijn uitgebracht, is alleen het album Dylan & the Dead niet ook door Music on vinyl opnieuw uitgebracht.

Rust is maar relatief, er ligt naast mij een stapel aantekeningen die nog verwerkt moeten worden tot leesbare stukken. Om nog maar te zwijgen van de onrust in mijn kop.