Dan de aankoop van gisteren - één euro in de kringloopwinkel - uit reacties blijkt dat lezers nieuwsgierig zijn. Nieuwsgierigheid moet je belonen met informatie, indien mogelijk, vind ik.
Het gaat om het album Keep on moving (It's too funky in here) van Funkstar De Luxe. Volgens de hoes kwam dit album in 2000 uit, volgens Searching for a gem in 2001.
Dit album behoort tot wat ik gemakshalve maar even noem de buitenste cirkel van het Dylan-verzamelen. In deze buitenste cirkel zitten de opnamen waarvoor samples van nummers van Dylan zijn gebruikt en / of remixen van nummers van Dylan. In die buitenste cirkel vind je onder andere 'Rise' van Gabrielle, 'Where's Bob Dylan when you need him' van John Oszajca & 'Most likely you go your way (and I'll go mine)' van Mark Ronson.
Voor de duidelijkheid: 'Rise' bevat een sample van 'Knockin' on heaven's door', 'Where's Bob Dylan when you need him' bevat een sample van 'License to kill' & 'Most likely you go your way (and I'll go mine)' werd door Ronson geremixt.
Keep on moving (It's too funky in here) bevat een remix van Dylans 'All along the watchtower'. Om het nog wat ingewikkelder te maken: naast de albumversie van deze remix (4:31) zijn er op een cd-single nog twee versies verschenen, een radio edit (3:46) en een extended remix (8:23).
En toch ging er gisteren een gelukzalige schok door mij heen toen ik in de kringloopwinkel Keep on moving (It's too funky in here) vond. Het album dat ik in de kringloopwinkel vond, is namelijk geen cd maar een dubbelelpee. Tot gisteren wist ik niet eens dat Keep on moving (It's too funky in here) op elpee is verschenen. Let wel: een dubbelelpee in (redelijk) goede staat voor één euro.
De afbeelding bij dit bericht zijn van een deel van de hoes & het label van kant B - waar 'All along the watchtower' op staat - van Keep on moving (It's too funky in here).
Frits schrijft op zijn blog over Dylans versie van 'People get ready'. Er kan niet genoeg geschreven worden over Dylans versies (meervoud) van 'People get ready'. Er zijn drie versies van Dylan van dit nummer:
1. Opname uit 1967, deel van de zogenaamde Basement tapes, mooi, maar zeker niet de beste versie als je het mij vraagt;
2. Opname uit oktober 1975, uitgebracht op de promo 4 songs from 'Renaldo and Clara'. Ik heb vanochtend - om de dag goed te beginnen - deze opname zeker een keer of tien gedraaid. Dit is wel zo godsgruwelijk mooi.
Als mensen mij vragen wat het mooiste is dat Dylan ooit heeft opgenomen, roep ik meestal gelijk 'It's alright, ma (I'm only bleeding)', om er maar vanaf te zijn. Maar als je diep in mijn hart kijkt, dan wordt 'It's alright, ma (I'm only bleeding)' eigenlijk altijd op de hielen gezeten door deze opname van 'People get ready'.
Deze opname is - voor mij - zonder enige twijfel een van de tien mooiste opnamen ooit door Dylan gemaakt.
3. Opname uit november 1989, uitgebracht op de soundtrack Flashback. Geslaagde opname, maar zeker niet briljant. Ergens tussen bovengenoemde twee opnamen in.
Het is zondagmiddag, ik drink een kop koffie & luister naar 'People get ready'. Over een uur of twee steek ik de barbecue aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten