Guthrie, Steinbeck & Dylan

Het is vandaag 100 jaar geleden dat Woody Guthrie werd geboren. Ik luister te weinig naar Woody Guthrie.
Afgelopen week kwam ik tijdens het opruimen van de zolder de elpee The Original Vision tegen. The Orginial Vision is het broertje van de plaat A Vision Shared. Op A Vision Shared staan nummers van Woody Guthrie & Leadbelly gezongen door 'moderne' muzikanten. Op A Vision Shared staat Dylans versie van 'Pretty Boy Floyd'.
The Original Vision bevat de originele versies door Woody Guthrie & Leadbelly van de nummers op A Vision Shared. Eigenlijk was ik vergeten dat ik The Original Vision bezit.
Afgelopen week vond ik die plaat dus weer. ik heb 'm niet gelijk onder de naald gelegd. Ik heb gewacht tot vandaag. Vandaag is een mooie dag om The Original Vision weer eens te draaien.
Dat ga ik zo doen, terwijl ik blader door een oude aflevering van TLiedboek. Deze aflevering van TLiedboek verscheen in december 1967, niet lang na de dood van Woody Guthrie.
Thon Fikkerman: 'Op 3 oktober j.l. overleed in een New Yorks hospitaal Woodrow Wilson Guthrie. De grootste Amerikaanse volkszanger is heengegaan. De laatste jaren was hij inactief of aan het ziekbed of aan een rolstoel gekluisterd. De ziekte waaraan hij leed was St. Vitusdans.'
(...)
'Woody werd in zijn jonge jaren geïnspireerd door de Carter Family. Thuis had hij al gitaar horen spelen door zijn vader Charles Edward en oude liederen horen zingen door zijn tante Lottie. Zelf inspireerde hij later tientallen anderen en zeer vele volkszangers hebben nog steeds liederen van hem op hun/haar repertoire staan. Ook Bob Dylan, die vele uren in het Bethseda Ziekenhuis aan Woody's bed doorbracht, was in zijn folk-periode sterk door hem beïnvloed.'
En als ik klaar ben met TLiedboek, dan blader ik nogmaals door My name is New York. Meer over My name is New York staat hier.
Mag ik je dan gelijk aanraden om ook te kijken naar de blog Ochtendhumeur, nostalgie, verhaaltjes, ... (zie hier).
En dan lijkt alles in elkaar te grijpen. Ik lees op Ochtendhumeur, nostalgie, verhaaltjes,... over The Grapes of wrath van John Steinbeck & hoe Guthrie's Dust Bowl Ballads verbonden zijn met dit boek van Steinbeck.
In de tijd van de videorecorder moet ik de film Grapes of wrath hebben opgenomen. Op een dag dat ik te ziek was om mijn hoofd op te tillen heb ik die opname van die film bekeken. Een verwoestende indruk heeft die film achtergelaten.
Met die film in mijn achterhoofd kocht ik niet lang daarna op een boekenmarkt een oude druk (1947) van De Druiven der gramschap, de Nederlandse vertaling van Grapes of wrath. Ook dit boek maakte dezelfde verwoestende indruk op mij als de film & tijdens het lezen van het stuk bedacht ik me dat ik dat boek weer eens moet lezen. Zoekend op internet naar een afbeelding van De druiven der gramschap vind ik geen afbeelding van het boek dat ik heb, maar wel van een recente heruitgave (zie hier).
Bij het zien van de foto op de voorzijde van die recente heruitgave schrik ik, die foto op de kaft ken ik. Ik ben ervan overtuigd dat die foto ook in het songbook van A Tribute to Woody Guthrie staat.
Ik heb dit songbook net vier keer van voor naar achter & weer van achter naar voren doorgenomen, maar de foto niet gevonden.
Waar ken ik die foto dan van? (Wie weet 't? Ik kan er maar niet opkomen. Laat het me weten: tom_dylan@hotmail.com)
En dus heb ik nu uitvoerig zitten bladeren door dat schitterende songbook, barstensvol foto's, zowel historische illustraties bij de songs van Woody Guthrie, als foto's van Guthrie zelf & van de artiesten die in 1968 & 1970 optraden tijdens A Tribute to Woody Guthrie.
Eén van die optredende artiesten - in 1968 - was Bob Dylan & daarmee is, zo lijkt het, de cirkel rond.
Ik blader, lees & zoek nog even verder terwijl The Original vision rustig verder draait, nog even, dan heb ik beide kanten gehoord.
Misschien dat ik daarna nog wel even luister naar A Tribute to Woody Guthrie of A Vision shared of misschien ook wel 'Do re mi' op The People speak, maar wat het ook gaat worden waar ik naar luister, ik blader & lees rustig verder.
O ja, ik heb mijn oude druk van De Druiven der gramschap toch maar even onder de scanner gelegd om je te verleiden te gaan lezen, om te laten zien hoe mooi een letter kan zijn.

Geen opmerkingen: