In 2009 bracht Sony vier albums van Dylan opnieuw op cd uit, vier geremasterde cd's: New morning, Before the flood, The Basement tapes en Dylan & The Dead. Aanvankelijk was ik enthousiast over deze vier geremasterde cd's. Vooral over Dylan & The Dead (zie hier), maar na een aantal malen luisteren viel op - vooral bij New morning - dat de geremasterde cd's 'slachtoffers' waren van de zogenaamde 'loudness'.
Bij 'loudness' is het volume van alle instrumenten / kanalen even ver (héél ver) opengedraaid. Hierdoor klinkt de muziek vlak, iedere vorm van nuance lijkt te zijn verdwenen. Het gevoel dat je tijdens het luisteren precies kunt aangeven waar welk instrument klinkt in de ruimte is weg.
Music on vinyl bracht in het afgelopen jaar van deze vier remasters al Before the flood en The Basement tapes opnieuw op vinyl uit. Deze twee MOV-uitgaven zijn goed, ze wijken wel iets (ten goede), maar niet heel veel af van de geremasterde cd's.
Een tijdje geleden kwam de aankondiging dat Music on vinyl ook New morning opnieuw op elpee zou uitbrengen. Bij het horen van dit bericht was er aan de ene kant de vrees dat deze nieuwe MOV-uitgave qua geluid te dicht de toch wat tegenvallende geluid van de geremasterde cd uit 2009 zou liggen, aan de andere kant was er de hoop dat deze MOV-uitgave net zo'n openbaring zou zijn als de eerdere MOV-uitgaven van Hard rain & Good as I been to you.
Afgelopen dinsdag kreeg ik een enthousiast mailtje van een andere Dylan-liefhebber. Hij had inmiddels de MOV-uitgave van New morning gehoord. Hij is enthousiast & schrijft zelfs dat deze MOV-uitgave van New morning, net als de MOV-uitgaven van Hard rain & Good as I been to you beter is dan alle voorgaande uitgaven van deze albums.
Dat de MOV-uitgaven van Good as I been to you & Hard rain (veel) beter is dan eerdere elpee- & cd-versies van deze twee albums ben ik absoluut met hem eens. Beide albums hebben nog nooit zo goed geklonken als op de recente MOV-uitgaven. Het kwaliteitsverschil - vooral bij Hard rain - tussen de MOV-uitgaven & de eerdere releases op elpee & cd is niet een klein verschilletje, maar schrikbarend groot.
Na het ontvangen van dat mailtje, afgelopen dinsdag, werd de drang om de MOV-uitgave van New morning te horen alleen nog maar groter.
Het wachten op de pakketbezorger duurde lang, maar gisteren was het dan eindelijk zo ver. Een grote, vierkante doos met daarin New morning.
Gisteravond heb ik de MOV-uitgave van New morning gehoord. Mijn mede-liefhebber heeft niks te veel gezegd. Wàt een plaat! De nieuwe MOV-uitgave is veruit de best klinkende versie van New morning die momenteel te koop is. Beter dan de originele elpee, veel beter dan de eerste cd-versie & héél veel beter dan de geremasterde cd-uitgave.
Het geluid is kraakhelder, de scheiding tussen de verschillende instrumenten fantastisch. Nog nooit hebben de piano, de drums & Dylans stem zo scherp geklonken. Op deze plaat zijn de verschillende instrumenten voor de verandering eens goed van elkaar te onderscheiden.
Luister naar 'If dogs run free', het is net of die piano in je eigen huiskamer staat, de gitarist ernaast.
Nog nooit heeft 'Sign on the window' zó mooi geklonken. Het doffe geluid van de eerste cd-versie is verdwenen, het overstuurde geluid van de geremasterde cd is verdwenen. Eindelijk klinkt 'Sign on the window' zoals het behoort te klinken.
Luister naar het titelnummer, luister naar de gitaar in 'Day of the locusts'. Luister naar... Luister gewoon naar het hele album, je zult je oren niet geloven.
New morning heeft nog nooit zo goed geklonken als op deze MOV-uitgave.
De plaat heeft - net als de originele Amerikaanse persing van New morning uit 1970 - zogenaamde 'Round the edges'-labels. Ook de hoes voor de MOV-uitgave is gebaseerd op de hoes van de Amerikaanse persing. De voorzijde van de hoes van de MOV-uitgave ziet er goed uit. De achterzijde van de hoes ben ik wat minder enthousiast over. Op de achterzijde van de hoes staat een foto van een jonge Dylan naast Victoria Spivey. Die foto staat wel goed op de MOV-uitgave. Waar ik wat moeite mee heb is de zwarte balk links naast deze foto. In deze balk staan de songtitels, de namen van de muzikanten, enz.
Voor de MOV-uitgave heeft iemand duidelijk zijn / haar best gedaan om het origineel na te maken, echter op de MOV-uitgave is het verkeerde lettertype gebruikt. (zie afbeelding: boven een detail van de originele hoes, onder hetzelfde detail van de MOV-hoes. Let voor op de letter 'g' in 'Organ' & 'Bromberg')
Dit is het enige minpuntje dat ik heb kunnen vinden aan deze nieuwe MOV-uitgave van New morning. En laten we wel wezen: uiteindelijk draait het om de muziek & laat die muziek nou uitstekend zijn op deze MOV-uitgave.
Deze nieuwe MOV-uitgave is de uitgelezen kans om weer eens naar New morning te luisteren, een openbaring. Als Music on vinyl deze kwaliteit kan blijven waarmaken, dan mogen ze van mij Dylans gehele back catalog heruitgeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten