Tangled up in tunes vertelt het verhaal van Weiner, zijn ontdekking - als klein jongetje - van Let it be van The Beatles, waarna het verhaal verder gaat over veel van Weiners muzikale belevenissen t/m 2009.
Er zit enorm veel muziek in dit boek. Van al die muziek draait het vooral om Jerry Garcia & Bob Dylan. Weiner bezocht zo'n 200 concerten van Jerry Garcia (The Grateful Dead & The Jerry Garcia band) & zo'n 100 concerten van Dylan.
Weiner schrijft veel over de reizen naar & belevenissen tijdens concerten. Sommige stukken zijn zo enthousiast geschreven, dat ze me - tijdens het lezen - laten verlangen naar het horen van de muziek. Weiner is er voor verantwoordelijk dat ik een paar dagen geleden voor het eerst in lange tijd weer eens geluisterd heb naar de muziek van The Grateful Dead.
Eind jaren tachtig ontdekte Weiner de muziek van Dylan. In Tangled up in tunes beschrijft hij hoe hij voor het eerst Blood on the tracks hoorde & hierdoor compleet van de kook raakte. Een schitterend stuk proza.
Vervolgens beschrijft Weiner een groot aantal door hem bezochte concerten van Dylan, althans, hij beschrijft voornamelijk de voorbereidingen, het te pakken krijgen van toegangskaarten, het reizen naar een concert.
Tangled up in tunes heeft mij naar binnen weten te zuigen, maar hier & daar is het toch een beetje teveel van hetzelfde.
Van Tangled up in tunes zul je niks leren. Er staan geen nieuwe feiten of grootse ontdekkingen in. Dat hoeft ook niet, dat is niet de opzet van het boek. Tangled up in tunes is vooral bedoeld om in gedachten met Weiner mee te reizen, van concert naar concert. Tijdens het grootste deel van Tangled up in tunes is Weiner er in geslaagd om mij in gedachten mee te nemen naar de beschreven concerten.
Tangled up in tunes is een aangename aanvulling op de reeds bestaande Dylan-bibliotheek. Geen essentieel boek, het hoeft niet gelezen te worden. Maar wel een aangenaam boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten