01. Gotta serve somebody
02. Don't think twice, it's all right
03. Most likely you go your way (and I'll go mine)
04. Million miles
05. Stuck inside of Mobile with the Memphis blues again
06. Sugar baby
07. Tweedle dee & tweedle dum
08. Beyond the horizon
09. Desolation row
10. Tough mama
11. Highway 61 revisted
12. Ain't talkin'
13. Thunder on the mountain
14. Like a rolling stone
(encore)
15. All along the watchtower
16. Spirit on the water
17. Blowin' in the wind
3 opmerkingen:
Dan ook maar een korte reactie na het derde concert. Allereerst: het was het waard! Bij welke artiest of band krijg bij drie elkaar opvolgende concerten zoveel verschillende nummers? Vanavond weer 10 nummers die nog niet gespeeld waren!
Een mooie opener met Gotta Serve Somebody en ook al is Don't Think Twice wat afgezaagd het klonk erg goed. En dan als vierde een volgens mij verassende Million Miles en wat een mooie bijna jazzy achtige versie. Ook de volgende nummers waren erg goede versies, met zelfs een mooie Tweedle Dee (Dylan niet achter zijn orgel maar vooran het podium met mondharmonica). Het beste van de avond (en misschien wel van alle avonden) was wat mij betreft Tough Mama. De tweede keer op rij maar een totaal andere versie; met mondharmonica én met een onverwacht alternatief einde. De rest van het concert was prima maar jammer genoeg geen onverwachte nummers.
Zal morgen wel afkicken worden om niet tegen 6-en richting Amsterdam te gaan, zal ik dan toch maar richting Brussel gaan....?
Geweldige avond gehad!!
Had het niet willen missen!!
door gelazer met mn kaartje, bedankt Eventim, NOT, de eerste nummers gemist maar dat heeft mijn avond niet kunnen verzieken. Ik ben verslaafd aan Dylan sinds mn 16e, bijna 40 jaar dus. Zonder Bob had ik misschien nooit een gitaar opgepakt...Dit was de eerste keer dat ik Dylan zelf zag optreden, en het was geweldig. Door de jaren van veranderingen heen heeft hij zoveel verschillende genres bespeeld, en daar kwam het nodige van terug vanavond. Toch is met een concert het lekkerste als een band ROCKT en Highway 61 ROCKTE! Desolation Row, was ook geweldig maar ja dat is 1 van mn favoriete nummers..Bob doet er zelf zoals zo vaak wat vaag over maar ik denk zelf dat hij het liefst met een band electrisch spattende rock speelt. Kennelijk houdt Bob zijn eigen muziek voor zichzelf interessant door er op te improviseren en te varieren. Van mij mag het, graag zelfs. Omdat het allemaal niet altijd even verstaanbaar was duurde het even tot het doordrong dat Blowing in the Wind gespeeld werd, heel apart wat hij er mee gedaan had. Vooraan aan de zijkant staand werd mijn indruk misschien wat vertekend maar er waren heel veel jongere fans, in mijn familie zijn er toevallig ook 2 twintigers verstokte fans en dat zegt alles over Bob en zijn muziek. Bob, thank you for a terrific night, you once said all an artist can do is to inspire ..you still do!
Een reactie posten