een nieuwe ratel

Een nieuwe dag, een nieuwe ratel.
Ik heb inmiddels begrepen dat het feit dat bol.com mijn boek niet aanbiedt (zie hieronder) iets van tijdelijke aard is, iets met een computerprobleempje. Problemen zijn er om opgelost te worden, toch?
En dan is er nog die etalage van de Atheneum boekwinkel in Amsterdam, een etalage vol Dylan-platen. Dat heeft alles te maken - zo heb ik inmiddels begrepen - met het verschijnen van het boek Zonder tijd te verliezen van Daan Heerma van Voss. [met dank aan Peter voor de tip!] In dat boek komt Dylan regelmatig langs. Verder kan ik er nog weinig over zeggen, eerst het boek lezen. Op de website van Daan Heerma van Voss is een foto van de bewuste etalage te bewonderen. En iets groter, hier. Meest opvallend - tenminste dat valt mij dan weer op - is dat er drie elpees zonder hoes tussen staan / liggen. Alle drie hebben ze zogenaamde two-tone labels. CBS Nederland gebruikte deze two-tone labels van 1975 (van The Basement tapes) t/m 1985 (Empire burlesque). Waarom niet ook een plaat van voor 1975 in de etalage? Een plaat met die schitterende oranje labels? Of een plaat van na 1985 met rode labels?
Ergens denk ik dat die labels iets zeggen over de persoon die zijn platencollectie heeft uitgeleend voor het vullen van de etalage. Ergens tussen 1975 & 1985 had hij / zij een 'Dylan-periode'.

koffie zetten, zo terug.

Ik vond mezelf aan het eind van de ochtend liggend op de bank met Unplugged in de cd-speler. Ik moet bekennen dat ik Unplugged niet zo vaak draai, het is niet een van mijn favoriete albums. Dylan heeft betere platen gemaakt. Dylan heeft platen gemaakt die ik dagelijks kan horen zonder dat ze ooit de honger om ze nogmaals te horen stillen, Unplugged hoort daar niet bij.
Het voordeel van een album niet zo vaak draaien, is dat wanneer de plaat weer eens voorbij komt, deze mij kan verrassen. Vanochtend was dat 'Desolation row' op Unplugged. Niet dat ik er onrustig van werd of de behoefte kreeg om wie dan ook te bellen met de mededeling 'moet je nou eens horen...', maar gewoon aangenaam.
Op het internet, zo merkte ik vanmiddag, is het rustig. Weinig Dylan-nieuws. De postbode bracht nog wel de nieuwsbrief van fanzine Isis. Die heb ik nog niet gelezen, dat komt straks bij een kop koffie.