In de vorige 'Dylan kort' schreef ik over de aanstaande release van My name is New York. Daarin schreef ik dat het gaat om een cd. Dit blijkt niet helemaal te kloppen. My name is New York is een boek met een cd. Inmiddels is er een website over dit boek in de lucht, waarop o.a. de volgende informatie: 'This book includes over 75 original items from the Archival collection, such as never before published photographs, lyrics, and artwork by Woody Guthrie, documenting the 27 years he spent in New York City, and will be accompanied by a multi-CD audio companion including historic interviews, narration, and newly recorded Guthrie songs about New York City.'
Het meest intrigerende aan deze informatie zijn de woorden 'newly recorded Guthrie songs about New York City'. Zou Dylan ook een Guthrie song over New York hebben opgenomen? [Met dank aan Simon voor het speurwerk & de tip!]
Op de officiële website van Dylan staat inmiddels een stukje over Chimes of freedom met o.a. links naar de facebook-pagina waar alles beluisterd kan worden en de pagina waar de liner notes van Sean Wilentz te lezen zijn. Zie hier en hier.
Een e-mail van Ed - waarvoor dank! - o.a. over Ernst Jansz' Dromen van Johanna:
Hai Tom,
Even een mailtje naar jou.
Afgelopen week Ernst Jansz gezien en gehoord in schouwburg Ogterop in Meppel.
Had het boek een half jaar eerder cadeau gekregen, cd incluis.
Zo dichtbij, dus ik moest er even heen.
De liefde van Jansz voor Dylan is oprecht, zijn vertaalkunst vind ik razend knap, zoals hij keurig dicht bij de tekst is gebleven.
Wat niet wil zeggen dat ik om die reden een groot fan ben geworden van Ernst Jansz en vertaalde teksten van Dylan.
Het was gewoon een genoeglijke avond, die aangenaam voort kabbelde.
De stem van Ernst Jansz is vrij vlak (klopt) en nogal gebarsten. In zoverre wel een beetje dylanesk. Maar hij zingt ingetogen en zijn begeleiders houden het kalm, vakmatig en rustig.
De beste momenten: Every Grain Of Sand, Red River Shore en Boots Of Spanish Leather. Het grappige is: dat vond en vind ik, en nadien ben ik jouw blog gaan teruglezen. Ik denk: hij moet er destijds wel over geschreven hebben. En zo was het ook ;-) Ik vond jouw mening aardig weerspiegeld in wat ik ervan vind en vond. En in de nummers die het best gelukt zijn.
Valt me op dat je aanvankelijk erg kritisch was, maar naderhand een beetje bijdraaide op onderdelen. Lijkt me terecht: ik deel je gevoel en opmerkingen in grote lijnen, maar zoals je later ook schrijft: de intenties van Ernst Jansz zijn zuiver en dat heeft toch geresulteerd in een gedurfd project mijns inziens, waarbij je van te voren weet dat het bij de Bobcats zelden goed kan doen.
Nee, Dylan zal hij nooit vervangen. Met een vertaling en eigen interpretatie haal je sowieso een paar dimensies uit het werk van Dylan, maar toch een bijzonder project en een leuke schouwburgavond.
Inderdaad opvallend: Ik Jan Cremer III (heb het zelf niet gelezen) neemt nogal een belangrijke plek in bij Jansz' expeditie. En had zelf al elders gelezen (bij jou of waar dan ook) dat Jan Cremer zichzelf een veel te grote rol doe dicht in relatie tot de inner circle van Dylan destijds (Chelsea-hotel?). Hij lult erop los, begrijp ik wel.
Hoe dan ook, dit wilde ik je gewoon nog even mailen.
Moi, Ed
Ik heb Ed een mail teruggestuurd met daarin o.a. de opmerking dat hij Ik Jan Cremer III vooral niet moet lezen.
Ik ken - naast Ed - in ieder geval twee 'Bobcats' die erg hebben genoten van Ernst Jansz' programma Dromen van Johanna. Het is niet echt mijn ding, maar er zijn zeker Dylan-liefhebbers die genieten van Dromen van Johanna.
Vandaag gehoord: afgelopen weekend bleek een man eigenwijs genoeg om - ondanks tegenwerpingen - vol te houden dat 'Make you feel my love' door Adele is geschreven. Conclusies: 1. De man heeft het album van Adele niet en / of nooit naar de credits op de hoes gekeken. 2. De man heeft nog nooit een interview met Adele en / of een artikel over Adele gelezen. 3. De man slaat de plank volledig mis (maar dat hoef ik hier niet te melden).
In de Volkskrant van vandaag, onder de titel 'Ik heb wekenlang alleen maar liedjes van Bob Dylan geluisterd. Ik ga nog al grondig te werk bij dit soort projecten', een kort bericht over Chimes of freedom. Met dank aan Peter vG. voor de tip & het sturen van de scan!
Chimes of freedom verschijnt, aldus de Volkskrant, morgen in Amerika.
Deze 'Dylan kort' is geheel gevuld met bijdragen van lezers. Nogmaals dank aan allen. Bijdragen zijn altijd welkom & kunnen naar tom_dylan@hotmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten