Het maakt niet zo heel veel uit welk boek je er op na slaat, bijna altijd zul je lezen dat "Love And Theft" werd uitgebracht op 11 september 2001, de dag dat twee vliegtuigen de torens van het World Trade Center invlogen. Het klopt inderdaad dat "Love And Theft" in Amerika op 11 september 2001 verscheen. In Nederland lag het album een dag eerder al in de winkels. Dat is vandaag 16 jaar geleden.[1]
Er zijn weinig Dylan-albums die ik zo vaak heb gedraaid als "Love And Theft" en hoe vaak ik dit album ook draai, de muziek blijft altijd fris klinken.
Dochterlief danste net door de kamer toen "High Water (For Charley Patton)" voorbij kwam. Ik snap dat, ik doe vaak hetzelfde.
Dat is de reden dat ik "Love And Theft" zo hoog aansla: het niet stil kunnen zitten tijdens het horen van een groot aantal songs op "Love And Theft". Of liever: het is één van de redenen. Er zijn vele redenen om van "Love And Theft" te houden.
Het frisse, open Buddy-Holly-geluid met Dylans stem helemaal voor in de mix is nog zo'n reden om "Love And Theft" hoog aan te slaan.
De "diefstal" die rijk grossiert op dit album is ook een reden. De diefstal die de luisteraar wijst naar bijvoorbeeld Elmore James, Lewis Carroll en Nick Cave.
Songs als "Mississippi", "High Water" en "Floater", songs om jaren in te dwalen zonder een uitgang te vinden.
De behoefte om na het wegsterven van de laatste klanken van "Sugar Baby" weer vooraan te beginnen. Opnieuw "Love And Theft" beginnen.
Er is geen Dylan-album dat ik zo vaak twee, drie keer achter elkaar heb gedraaid als "Love And Theft". De mogelijkheid om te blijven herhalen zonder te vervelen moet ook een reden zijn "Love And Theft" hoog aan te slaan.
Vanavond kom ik niet meer los van "Love And Theft".
En morgen?
Morgen draai ik "Love And Theft" gewoon nog een keer.
[1] Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar bij de woorden "16 jaar" denk ik gelijk aan het begin van Dylans "Changing Of The Guards"...
1 opmerking:
Tjonge, dat zou ik echt nooit kunnen, twee, laat staan drie keer achter elkaar naar dezelfde plaat luisteren. Het is voor mij al zeldzaam als ik twee platen (dubbel LPs beschouw ik voor het gemak even als 1 plaat) van één artiest achter elkaar draai!
Een reactie posten