Tough Mama

De songs van Bob Dylan moeten door Bob Dylan - en door niemand anders - gespeeld worden. Wie probeert mij naar een cover van een Dylan-song te laten luisteren moet van goede huize komen wil ik meer dan enkele seconden luisteren, als ik er al aan begin.
Ik ben eigenwijs, zoveel moge duidelijk zijn.
Mijn weigering om ooit nog naar covers van Dylan-songs te luisteren komt niet uit de lucht vallen. Ik heb in de loop der jaren honderden covers gehoord. Ik ben proefondervindelijk (eigen-)wijs geworden. Nobody sings Dylan like Dylan staat er aan de binnenkant van mijn schedel getatoeëerd. En ondanks mijn overtuiging dat Dylan-de-zanger nodig is om Dylan-de-componist tot zijn recht te laten komen, ken ook ik de spreekwoordelijke uitzonderingen op de regel.

In 2005 verscheen de dubbel-cd Garcia Plays Dylan van Jerry Garcia. Elf jaar heb ik getwijfeld over aanschaf, een paar maanden geleden ging ik overstag. Garcia Plays Dylan bevat 15 songs, opnamen gemaakt tussen 1973 en 1995 met bands als Legions of Mary, The Jerry Garcia Band en natuurlijk Grateful Dead. Lang niet alle opnamen op Gracia Plays Dylan bezorgen mij dat onrustige gevoel in mijn donder dat ik krijg van goede muziek, verre van zelfs, maar dat neemt niet weg dat Garcia Plays Dylan enkele noemenswaardige covers van Dylan-songs bevat, waaronder "Tough Mama".

De opname van "Tough Mama" op Garcia Plays Dylan is van een concert van de Jerry Garcia Band op 18 november 1975. De "Tough Mama" van de Jerry Garcia Band duurt iets meer dan 9 minuten.

Jerry Garcia is vooral bekend als stergitarist van met name Grateful Dead. De man weet magische klanken en solo's uit zijn instrument te toveren. Toch is dat gitaarspel voor mij niet de grootste aantrekkingskracht van Garcia's muziek, dat is zijn dunne, vaak wat onzeker klinkende stem.
Garcia is, net als Dylan, een zanger die zijn woorden weegt voor ze zijn mond verlaten. Dat wat zijn stem voor mij aantrekkelijk maakt is goed te horen in "Tough Mama".

Jerry Garcia overleed in 1995. Na zijn dood noemde Bob Dylan Gracia's gitaarspel "moody, awesome, sophisticated, hypnotic and subtle." Ik had het niet beter kunnen zeggen, vooral de woorden "hypnotic and subtle" definiëren Garcia's spel uitstekend.
De "Tough Mama" op Garcia plays Dylan lat zich zeker ook omschrijven als "hypnotic and subtle". Dat geldt voor Garcia's gitaarspel, maar zeker ook voor de manier waarop Garcia zingt, zonder dat de 'zweverigheid' de overhand krijgt (zoals bijvoorbeeld wel gebeurt bij "Knockin' On Heaven's Door" op Garcia plays Dylan).

Terwijl ik voor de tweede of derde keer vanavond luister naar "Tough Mama", lees ik nogmaals Bob Dylans gehele reactie op de dood van zijn "grote broer" Jerry Garcia, hier.