Er zijn lijnen te trekken van de werken van Jack Kerouac naar de werken van Bob Dylan. In mijn zoektocht naar deze lijnen voor het schrijven van mijn boek Dylan & de Beats lees ik vele boeken van Jack Kerouac opnieuw. Zo heb ik net Desolation Angels opnieuw gelezen. In dit boek de volgende zin waar ik toch even voor uit mijn stoel sprong: "I sang Sinatra's 'I'm a Fool' all the way home in the cab."
Op Shadows In The Night zingt Bob Dylan het van Frank Sinatra bekende "I'm a Fool to Want You". Je zou bijna denken dat hier een lijn ligt. Die lijn is dan niet zozeer van Kerouac-de-schrijver naar Dylan-de-schrijver, maar van Kerouac-de-muziekliefhebber naar Dylan-de-muziekliefhebber.
Ik schrijf met opzet "Je zou bijna denken dat ook hier een lijn ligt", met een streep onder "bijna". Die lijn is er namelijk niet. Dit is toeval, niet meer en niet minder.
Alleen degene die actief zoekt naar lijnen tussen de werken van Jack Kerouac en Bob Dylan [ik dus] ziet hier, al is het maar voor even, een lijn in.
Er zijn vele lijnen te trekken van Kerouacs Desolation Angels naar de werken van Bob Dylan, maar geen van die lijnen loopt via Frank Sinatra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten