In september 2012 publiceerde Rolling Stone een interview van Michael Gilmore met Bob Dylan. Toen Gilmore vroeg naar het (vermeende) plagiaat zei Bob Dylan onder andere dit: "Oh, yeah, in folk and jazz, quotation is a rich and enriching tradition. That certainly is true. It's true for everybody, but me. I mean, everyone else can do it but not me. There are different rules for me."
Ook nu, vier jaar later, lijken er nog steeds andere regels te gelden voor Bob Dylan. Dit keer gaat het niet over het citeren of parafraseren van werk van anderen in eigen werk, maar om het reageren op het winnen van een prijs, de Nobelprijs voor de literatuur, om precies te zijn.
Eerst was er het 'drama' - want dat werd er in de media van gemaakt - van Bob Dylans niet vlot genoeg reageren op het winnen van de Nobelprijs. Dit lokte lid van het Nobelcomité Per Wastberg uit tot Bob Dylan "onbeleefd en arrogant" te noemen. Een en andere zette ik eerder hier op een rijtje.
Op 29 oktober, 16 dagen nadat bekend werd dat Bob Dylan de Nobelprijs voor de literatuur krijgt, kreeg de wereld te horen dat Bob Dylan inmiddels contact had gezocht met het Nobelcomité, zie hier.
Daarna bleef het even stil rond Bob Dylan en zijn Nobel, al hing de vraag "gaat 'ie 'm ophalen?" in de lucht hangen.
Twee dagen geleden werd bekend gemaakt dat Bob Dylan, wegens eerder aangegane verplichtingen, op 10 december zijn Nobelprijs voor de literatuur niet zal ophalen.
En wederom explodeerde de wereld, zo leek het. Op sociale media leek iedereen een mening te hebben over Bob Dylan en het niet ophalen van de prijs. En al die meningen lijken op hetzelfde neer te komen: Bob Dylan is arrogant, hij houdt geen rekening met zijn fans, hij liegt, hij heeft gewoon geen zin, hij heeft het prijzengeld toch niet nodig, enzovoort, enzovoort, enzovoort.
Nou is Facebook sowieso een plek geworden waar door velen vooral aandacht getrokken wordt door zo hard mogelijk van leer te trekken tegen van alles en nog wat. Dat er op Facebook ongefundeerd tekeer gegaan wordt, tsja... Mag je anders verwachten?
Voor het echte nieuws, voor de nuance moet je bij de echte media zijn, de kranten en zo. Toch?
Onder de kop "Wie denkt Bob Dylan wel dat hij is?" schrijft Luc De Roy op redactie.be onder andere: "En dus is het best mogelijk dat de 'eerder geplande verplichtingen' op hetzelfde niveau staan als wanneer het mooiste meisje van de klas een uitnodiging van een nerd afslaat, omdat ze 'haar haar moet wassen'..."
Of wat te denken van het tussenkopje "Mopperige man" in een stuk van Steven Musch? Zie hier.
Nog zo'n eentje, Mark den Blanken gebruikt in AD het tussenkopje "Onbeschoft".
Maar het dieptepunt wordt toch wel bereikt met het stuk van Rens Kuijten in de Telegraaf. "Bob Dylan zegt af met smoes", staat er boven zijn stuk. Blijkbaar heeft Rens Kuijten contact met Bob Dylan gehad.
Het is allemaal onzin en stemmingmakerij.
Hoeveel ophef was er toen Harold Pinter zijn Nobelprijs in 2005 niet kwam ophalen? Welke storm raasde er door de media toen Doris Lessing in 2007 niet naar Stockholm ging?
Het bleef rustig.
In 2012 zei Bob Dylan het al: "There are different rules for me."
Er wordt met twee maten gemeten.
Waar het uiteindelijk op neer komt is dit:
Bob Dylan krijgt de Nobelprijs voor de literatuur 2016. Op 10 december worden de Nobelprijzen in Stockholm uitgereikt. Bob Dylan is, tot zijn spijt, verhinderd om bij de uitreiking aanwezig te zijn.
Dat is de stand van zaken op dit moment, niet meer en niet minder.
10 opmerkingen:
Goed gezegd Tom.
Dank je wel, anoniem!
(Zou je volgende keer je naam erbij willen zetten, dat vind ik prettiger antwoord geven)
Tom
Blijft natuurlijk een vreemd verhaal. Dylan krijgt de Nobelprijs, wacht vervolgens 2 weken voordat hij hierop reageert, laat dan weten dat hij blij is met de prijs en dat hij hoopt in de gelegenheid te zijn de prijs ook in Stockholm te komen ophalen en laat vervolgens enkele dagen later weten helaas verhinderd te zijn vanwege andere verplichtingen. Tijdens die 2 weken radiostilte had hij (zijn management) toch voldoende tijd om de agenda te checken....?
Eerlijk gezegd begrijp ik niet goed waarom jij (Tom) de moeite neemt om al die media-meningen na te pluizen, te lezen, etc. Het zijn meestal meningen van onbenullen, die overwegend uit hun nek kletsen omdat ze niet goed geïnformeerd zijn. Het lijkt mij eerlijk gezegd verspilling van kostbare tijd en levert alleen maar ergernis op.... Nog maar te zwijgen van meningen die op Facebook worden geventileerd. Wie in alle eerlijkheid is hier in geïnteresseerd? Ik lees met veel plezier jouw mening over bijvoorbeeld de 1966-box maar ik wordt een beetje moe van al die citaten uit de media van mensen die niet goed zijn ingevoerd of die stemming willen maken. Who cares wat de media vindt?
Dylan is geen heilige en hij is zeker niet feilloos. Ik denk ook niet dat zijn gedrag altijd moet worden verdedigd. Mogelijk is hij een grote klootzak, maar wat doet het ertoe? Het gaat om zijn werk, niet om zijn persoonlijkheid. Althans dat vind ik.
Groet,
M&A
M&A,
Dank voor je reactie. Misschien heb je gelijk en is het een verspilling van kostbare tijd. Probleem is dat ik nog niet het mechanisme heb gevonden om me er goed voor af te schermen. Daarnaast vind ik het ook oprecht noodzakelijk om wat tegengas voor al die absurditeiten te geven. Ik zie het te weinig gebeuren.
Dank voor de complimenten over mijn stukken over 66-box.
Dat Dylan geen heilige is behoeft geen discussie, hij is een mens van vlees en bloed met al de gebruikelijke tekortkomingen. Er is ook niks mis mee wanneer Dylan op zijn tekortkomingen aangesproken wordt.
Maar ik vind oprecht in het hele Nobel-gedoe dat Dylan niks fout heeft gedaan. Dat had ik ook gevonden wanneer een andere schrijver de Nobel had gevonden en zich zoals Dylan had gedragen. Sterker nog: ik vind het Nobelcomité wel 'fout' doordat er eisen aan de prijs gekoppeld worden.
Indien nodig tik ik Dylan graag verbaal op zijn vingers, maar in het hele Nobel-gedoe is mijns inziens een verbale schouderklop meer op z'n plaats dan een tik over de vingers :-)
Nogmaals dank voor je reactie.
Tom
Beste Tom,
Ik wens je veel succes met het vinden van een mechanisme om je wat meer af te schermen van de media. Er is een tijd geweest dat ik meteen kranten en tijdschriften ging kopen als er Dylan-nieuws was. Die tijd ligt achter me. Gelukkig. Het is inmiddels ondoenlijk geworden om alle knipsels te verzamelen. Er wordt simpelweg teveel geschreven over het onderwerp Dylan (in het Nederlands). Ik heb inmiddels ondervonden dat ook de kwaliteit van de journalisten er in het algemeen flink op achteruit is gegaan. Bovendien kun je op het internet betere bronnen vinden. Ik erger me (net als jij) over de aperte onjuistheden die in de vele artikelen staan. Dat betekent dus dat je op een punt bent aanbeland dat je zelf meer kennis over het onderwerp hebt dan het gros van de muziekpers. Dan hoef je dus ook die artikelen niet meer te lezen en kun je dus beter je tijd besteden aan het lezen van een boekje als Ghost of Electricity van John Bauldie om maar iets te noemen.
Ik kan niet beoordelen of Dylan niets te verwijten valt t.a.v. zijn handelen omtrent de Nobel-kwestie. Het is volgens mij een mediakwestie. In de statuten van de Nobel Foundation staat vermeld dat de Nobel laureaten verplicht zijn een lezing te geven over het onderwerp waarvoor ze de prijs hebben ontvangen. Dit kunnen ze voor de ceremonie doen of binnen 6 maanden erna. Laureaten houden zich al sinds begin vorige eeuw aan deze verplichting. Het Nobelcomité mag dus ook van Bob Dylan eisen dat hij zich hieraan houdt. Daar is dus niets fout aan. Dylan zal proberen deze lezing te combineren met een reeks concerten in Europa. Ook daar is niets mis mee. Sterker, ik kijk erna uit en ben zeer benieuwd naar de inhoud van zijn lezing.
Groet,
M&A
Beste M(asked) & A(nnonymous),
Dank voor je reactie. Misschien dat ik inderdaad ooit het mechanisme vind. Ghost Of Electricity is een verzameling reacties op tournee 1966 zoals die toen in kranten etc. verschenen. Een schitterend boek.
Ik blijf de verplichte lezing belachelijk vinden. Het comité geeft een prijs en verwacht vervolgens een tegenprestatie. Dat is en blijft naar mijn idee raar. Dat laureaten zich aan deze vreemde verplichting houden is begrijpelijk (maar niet goed), er is de druk van de eer van het winnen en de maatschappelijke druk, maar dat maakt het nog niet minder vreemd.
Ik verwacht dat Dylan zijn lezing - in welke vorm dan ook - wel gaat geven, misschien is dat wel een tekortkoming waarop hij aangesproken mag worden.
Aan de andere kant denk ik dat ook ik voor de druk en de eer zou zwichten....
groet,
Tom
"Misschien is dat wel een tekortkoming waarop hij aangesproken mag worden."
Jezus Christus, als zelfbenoemd recensent op je eigen blog optreden was tot daar aan toe, echter uit een opmerking als bovenstaande blijkt hoezeer dit alles je naar het hoofd stijgt. Mijn advies : ga lekker eens iets anders doen. Goed boek, misschien een keer andere muziek luisteren. Er is meer in de wereld dan Bob Dylan en zijn op gruwelijke wijze opgezadelde Nobellezing des doods die nooit gegeven mag worden anders spreken wij hem er op aan.
Beste Anoniem (jammer dat je geen naam onder je reactie zet),
Er is mij niks naar het hoofd gestegen. Ik voel mij niet beter dan enig ander persoon.
Groet,
Tom
Tom, jij hebt em toch niet gewonnen? Waar maak je je druk over. Maak je niet zo naar, luister lekker naar muziek en, in aansluiting op bovenstaande reageerder, eens een keer iets anders als onze Bob. Don't let it get to your head.
Groeten, Joost
Joost, dank voor je reactie. Laat er geen misverstanden over bestaan: ik luister wel degelijk regelmatig naar cd's en elpees waarop Bob Dylan in geen velden of wegen te bekennen is. Ook lees ik vaker boeken die niet dan wel over Bob Dylan gaan. Ik schrijf alleen over de andere muziek en boeken niet op deze blog aangezien het een Dylan-blog is.
Nee, ik heb de prijs niet gewonnen en gedraag me daar ook niet naar. Er stijgt niets naar mijn hoofd. Ik heb een mening over de voorwaarden die aan de prijs zijn verbonden en over de aard van de media-aandacht voor Bob Dylans reactie op het winnen van de Nobelprijs. Die mening heb ik op de blog gezet, niet meer en niet minder.
Tom
Een reactie posten