The 1966 Live Recordings - een anti-recensie #3

Van Bob Dylans optreden op 1 mei 1966 in Kopenhagen zijn helaas niet zo heel veel opnamen gemaakt en / of bewaard gebleven. Van het hele concert zijn slechts zeven nummers nu te beluisteren op de vierde cd van The 1966 Live Recordings. Van die zeven nummers zijn de opnamen van twee songs ook nog eens incompleet. Van "Fourth Time Around" krijgen we niet meer dan een fragment, enkele seconden, helaas. En ook "Leopard-Skin Pill-Box Hat" is incompleet.
Wat was het Deense publiek anno 1966 toch aardig. Op de vierde cd van The 1966 Live Recordings hoor ik niemand mopperen of lelijke opmerkingen richting podium schreeuwen. Helemaal aan het eind van het concert wordt er zelfs beleefd geklapt.
Aardige mensen die Denen. Zo aardig dat ik overweeg om aankomende zomer op vakantie naar Denemarken te gaan. Ik zal dan zeker ook Kopenhagen bezoeken om op de grond te staan waar Bob Dylan op 1 mei 1966 zijn muziek over het publiek uitstrooide. Dat was in de K.B. Hallen - een sporthal waar ook regelmatig concerten gegeven werden. 3000 concertbezoekers kon de hal een plaats bieden. Moet je je voorstellen: slechts 3000 bezoekers. Bij zo'n laag aantal maakt het niet meer uit waar je staat of zit, Bob Dylan lijkt altijd binnen handbereik te zijn.
In september 2001 woedde er een grote brand in de K.B. Hallen. Wat zal er nog over zijn van deze zaal wanneer ik aankomende zomer daar op zoek ga na de plek waar het op 1 mei 1966 stormde? Zal ik nog iets van de hal kunnen zien? Zal ik nog, met de voeten op de grond waar het ooit voor het eerst klonk, de machtige klanken van "Ballad Of A Thin Man" vanuit de aarde horen opstijgen? Het zijn oude klanken, vijftig jaar hebben ze in de grond gezeten. Wie goed luistert hoort soms wat naar boven drijven, zo stel ik me voor.
Tsja, die "Ballad Of A Thin Man" van 1 mei 1966, K.B. Hallen te Kopenhagen. Alleen al als ik er aan denk krijg ik weer kippenvel. Het rammelt en schudt en doet wat het moet doen. Ik kan me niet herinneren ooit een betere "Ballad Of A Thin Man" gehoord te hebben. Het brengt onrust in mijn donder, deze "Thin Man".
De vierde cd van The 1966 Live Recordings is kort. Er ontbreekt nogal wat. En toch is deze verre van perfecte cd mij na twee keer luisteren al erg lief.
De paar seconden "Fourth Time Around", het gestuntel met de microfoon in "She Belongs To Me", het met het concert mooier wordende sprookje over Tom Thumb, de explosieve "Like A Rolling Stone" en vooral - bovenal - "Ballad Of A Thin Man", daarom is deze cd mij lief.