Meer en meer kom ik erachter dat veel informatie over Dylan - naast de boeken - te vinden is in tijdschriften, bij voorkeur oude tijdschriften. In de oude tijdschriften kom je soms - naast de artikelen waar het natuurlijk eigenlijk om draait - andere aardige zaken tegen, zoals de advertentie van een platenzaak. In die advertentie wordt Great White Wonder aangeboden voor 65 gulden, een behoorlijk bedrag in die tijd. Begin 1970 heb ik het over.
Kijk eens naar die letters waarin Dylans naam & Great White Wonder is geschreven. Niks computer, uit de losse hand.
Een fotootje van Dylan erbij, gemaakt tijdens Dylans optreden op het Isle of Wight, eind augustus 1969.
Toen kon dat nog. Nu zal geen eigenaar van een platenzaak het in zijn / haar hoofd halen om in een tijdschrift op deze wijze te adverteren. En al helemaal zullen er in zo'n advertentie geen bootlegs aangeboden worden.
Toegegeven, staren naar deze advertentie zal je niks wijzer maken over Dylan & zijn muziek. Maar zo'n advertentie zegt wel iets over de tijd, over 1970. Wat er wel & niet mogelijk was. Het zegt ook iets over de exclusiviteit van Great White Wonder, de status van deze dubbelelpee.
Deze advertentie is te vinden in een Aloha, de Aloha van 23 januari 1970.
3 opmerkingen:
2 cd's voor 65 euro, zou ook een behoorlijk bedrag zijn. :D
zou tegenwoordig een behoorlijk bedrag zijn
Dat bedoelde ik
In 1970 kostte een enkele LP 19,90 (gulden!) in de "gewone" platenwinkel, en 14,90 bij de alternatieve platenboer. Een dubbele LP kostte 29,0, repectievelijk 24,90. 65 gulden was toen dus inderdaad duur. Maar als je een vriendje met een rijke pa had die ook van Dylan hield, dan kon je de plaat altijd nog "overnemen" op je draagbare Philips cassetterecorder met eenknopsbediening.
Een reactie posten