
Het artikel begint met een stukje voorgeschiedenis, een stuk over de set van Van Morrison en aandacht voor 'oude rockers' in het algemeen, voor Stan Rijven, ongeveer op tweederde van het artikel, over Dylans set begint: De verfomfaaide craquelé-stem van weleer verkeerde hier en daar in topconditie. Er werd puur en rijk geïmproviseerd op elektrische en akoustische gitaren. (...) Morrison en Dylan: beiden weerleggen in Ahoy' het hardnekkige cliché dat popmuziek (leef)tijdgebonden is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten