Bloedspuwer, 2012
Gaat het over de relatie slaaf-meester? Staat de tekst bol van religieuze symboliek? Over Pay in Blood van Dylans album Tempest doen verhalen de ronde. Als over veel Dylansongs. Mij raakt vooral zijn zang als een mokerslag; die klinkt anders dan op elk ander Dylanlied. Dylan gruist het eruit als een losgeslagen mijnwerker met stoflongen. De zinnen stoot hij van zich af met dierlijke kracht in elke ademtocht. Het is bijna grunten wat hij doet; laat ik het “gorzelen” noemen. Je bent bang dat elk moment alle opgespaarde nicotine in zijn longen in een onbedaarlijke rochelsessie kan los schieten. Angstig houd ik mijn speakers in de gaten; spuugt Dylan dadelijk bloed?
Ubel Zuiderveld vervat onder de naam Dylanterieën korte observaties en gedachten omtrent Bob Dylan in 111 computergetelde woorden, zogenaamde honderdelfjes.
1 opmerking:
mooi stukje over een van de mooiste Dylan songs, en dat niet alleen van zijn laatste periode... kan zich meten met songs van Highway 61 en doet daar aan denken, al had hij dit toen nooit zo kunnen schrijven of zingen (net als dat andersom telt)... ik heb heimwee naar de sensatie die Tempest mij gaf, ik denk dat ik al bezig ben aan een afscheid... met de hoed in de hand naar hem met de hoed op... beyond here lies nothing?
Een reactie posten