Brief aan meneer D.

Geachte meneer D,

U kent mij niet. Ik ken u hooguit een beetje. Ik luister naar uw werk, ik lees de boeken die er over u en uw werk geschreven worden. Eigenlijk ken ik u dus helemaal niet, ik ken uw werk (en zelfs dat durf ik te betwijfelen).
Aangezien wij elkaar niet kennen, vraag ik me sterk af waarom ik u schrijf. Ik zou het echt niet weten. Ik kan u natuurlijk als een gillende bakvis via deze weg bedanken voor de muziek die u in de afgelopen ruim vijftig jaar heeft gemaakt, muziek waar ik mezelf dagelijks in onderdompel. Maar waarom? Ik stuur de monteur die onlangs de verwarmingsketel hier in huis weer aan de praat heeft gekregen ook geen briefje om hem te bedanken (en toch geniet ik iedere dag van het warme water dat er dankzij die reparatie uit de ketel komt). Ik betaal zijn rekening en daarmee basta. Net zoals ik betaal voor de platen waar uw muziek op te vinden is.
Morgen bent u jarig, dat zou natuurlijk een goede reden zijn om u te schrijven. Maar eigenlijk vind ik dat mensen als ik u op uw verjaardag nou eens met rust moeten laten. Op uw verjaardag moet u gewoon vader en opa kunnen zijn, niet de vereerde muzikant. En toch kan ik het niet laten om u via deze weg alvast van harte te feliciteren met uw 72ste verjaardag. Verder houd ik daar nu over op.
Ik heb nog wel een vraag voor u. De concerten die u tussen zomer 1988 en eind 2012 gaf, kenmerkten zich door steeds wisselende setlists. De concerten die u tot nog toe dit jaar gaf, laten daarentegen een (bijna) onveranderlijke setlist zien, avond aan avond. Waarom?
O ja, voor ik het vergeet: mijn complimenten voor Tempest. Dat is een plaat om stil van te worden. Vooral 'Tin angel' is mooi. U zou mij - en ik denk een heleboel met mij - een groot plezier doen wanneer u nog zo'n sterk album weet te maken.

Met vriendelijke groet,

Tom Willems

PS: Mocht u tijdens het touren de hotelkamers een keer beu zijn, ik heb op zolder nog een veldbed staan waar u zo gebruik van kunt maken.