Het bij dit bericht afgebeelde Song folio no. 1 - een dun boek met daarin de bladmuziek van zes nummers van Bob Dylan - ligt nu enkele weken naast de computer en iedere keer dat mijn blik er op valt, verbaas ik mij er weer over.
Van veel boeken heb ik wel eens gehoord of heb ik wel eens een afbeelding op het internet gezien voor ik ze op de een of andere manier op de kop weet te tikken. Dit Song folio no. 1 was nieuw voor mij. Nooit gezien, nooit van gehoord. En nu ligt het naast me.
Het boek is gedrukt in Australië in 1968. Het bevat de bladmuziek van zes nummers van de zogenaamde Basement tapes: 'This wheel's on fire', 'Down in the flood', Mighty Quinn', Open the door Homer', 'Too much of nothing' en 'You ain't going nowhere'.
Het aardige is natuurlijk dat in 1968 deze nummers nog niet in een uitvoering van Bob Dylan op de markt waren gebracht. Dit songboek bevat dus niet door Bob Dylan uitgebrachte nummers. Met welk doel? Om de nummers onder de aandacht van Australische muzikanten te brengen die mogelijk een of meerdere van deze nummers zouden willen opnemen? Ik weet 't niet. Het zou zo maar kunnen.
Maar waarom dan de foto uit 1965 van Dylan op de cover van dit boek? En waarom Song folio no. 1? Is er ook nog een deel twee, een deel drie, etc. uitgebracht?
Op de achterzijde van het boek staat reclame voor vijf songbooks (waaronder Dylans Song folio no. 1), maar bij die reclame niks over een eventueel tweede deel. Wel (hit) Song folio no. 1 van The Beach Boys, Andy Williams, Shirley Bassey en Engelbert Humperdinck.
Inderdaad, allemaal no. 1. Zou er ooit van enige artiest een no. 2 zijn uitgebracht in Australië?
Ik weet het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten