Net als zondagavond, was het gisteren Shot of love & ik kan maar niet begrijpen dat mensen Lenny Bruce niet kunnen waarderen. Daarna Highway 61 revisited waarbij mij vooral de piano in Like a roling stone opviel. Rillingen.
Goed, dat was gisteren.
Vanmiddag - terwijl 'mevrouw Tom' in de schoenenwinkel kijkt - even de Free Record Shit ingelopen. Wel wat Dylan, maar niks nieuws.
Dan maar even nog door de uitverkoopbakken. Daarin veel jazz op Blue note.
Er is een overeenkomst tussen Dylans muziek & de 'goede' jazz - zeg maar de jazz uit de 2de helft van de jaren 50 & de 1ste helft van de jaren 60. Wat die overeenkomst is, weet ik niet precies, misschien laat het zich het best omschrijven met de uitroep 'yeah!'
Enfin, na lang twijfelen 2 cd's meegenomen, samen 5 euro (alsof ze het gratis weggeven).
In de auto, onderweg naar huis The Sidewinder van Lee Morgan gedraaid. Morgan is een toeteraar waar ik nooit eerder van had gehoord, The Sidewinder is heerlijk.
Ik vraag me nu af of Dylan ooit Morgan heeft gedraaid in een aflevering van TTRH, het zou passen.
3 opmerkingen:
Dylan en mn favoriete trompettist Lee Morgan in 1 stukje krijgen, het is toch verdomd knap dat dat je gelukt is Tom.
Morgan heeft een (voor jazzmuzikanten uit die tijd) relatief overzichtelijk bergje opnames gemaakt. Mooie, geen gelul maar spelen muziek. Maar ja, drugs enzo. Het zichzelf herhalende verhaal van de jazz uit de jaren 50 en 60.
Op zijn 33ste werd hij doodgeschoten door zijn vriendin. Tragiek, tragiek.
Een aardige gelegenheid om Dylan's uitstapje naar de jazz met het Wynton Marsalis Septet in 2004 nog eens te beluisteren?
Overigens, Lee Morgen is niet gedraaid in TTRH, wel ene Derrick Morgan.
Ik geloof wel in die overeenkomst tussen jazz en Dylan, het laat zich wat moeilijk uitleggen.
Dylan met Wynton Marsalis? daar zou ik wel mee over willen weten
Een reactie posten