Ik weet niet precies hoe lang het geleden was dat ik de videoclip van "Series Of Dreams" voor het laatst zag, maar het was in ieder geval zo lang geleden dat ik inmiddels veel van de voorgeschotelde beelden was vergeten. Ik wist nog dat de schrijvers Jack Kerouac, Allen Ginsberg en Arthur Rimbaud in deze videoclip voorbij flitsen, maar dat ook Dylan Thomas in deze clip zit was ik vergeten. Het viel me net op toen ik die beelden voor het eerst in lange tijd weer zag.
Bob Dylan zegt al sinds jaar dag tegen wie het maar wil horen dat zijn gekozen achternaam geen verwijzing naar of eerbetoon aan de dichter Dylan Thomas is (en toch blijft die aanname Bob Dylan achtervolgen).
Wat doet Dylan Thomas in de videoclip van "Series Of Dreams"? Is het een poging de mythe in stand te houden? Ik weet het niet.
De aanwezigheid van de Beat-schrijvers Jack Kerouac en Allen Ginsberg in de videoclip voor "Series Of Dreams" is niet vreemd. Het is geen geheim dat de werken van beide mannen indruk maakten op een jonge Bob Dylan (en nog steeds doen). De laatste anderhalf, twee jaar ben ik me meer dan ooit bewust van de impact van boeken als On The Road en Howl op het denken en schrijven van Bob Dylan om de eenvoudige reden dat ik me sinds anderhalf à twee jaar intensief bezighoud met de invloed van de werken van de Beats op Bob Dylan. Over een tijdje zal al dat 'bezig houden met' resulteren in boek over dit onderwerp.
Gek genoeg realiseerde ik me vanavond bij het zien van de videoclip pas dat ook in "Series Of Dreams" - zoals bij meer songs in Bob Dylans oeuvre het geval is - mogelijk een echo te vinden is van een titel van Jack Kerouac: Book Of Dreams.
Nou denk ik dat er bij de echo Book Of Dreams - "Series Of Dreams" - in tegenstelling tot enkele andere echo's - veel eerder sprake is van een gelukkig toeval dan van een bewuste verwijzing van Bob Dylan naar Jack Kerouac, maar dit terzijde, want ook hier wilde ik het eigenlijk niet over hebben.
Arthur Rimbaud, dáár wilde ik het over hebben. En niet zomaar Arthur Rimbaud, maar het gedicht "Voyelles" uit 1871 van Rimbaud.
Wat ik compleet vergeten was is dat er in de videoclip van "Series Of Dreams" een verwijzing zit naar de eerste regel van het gedicht "Voyelles" van Rimbaud. Toen ik die clip net voor het eerst in lange tijd weer zag wist ik niet alleen gelijk weer dat die verwijzing naar dat gedicht van Rimbaud in die clip is gestopt, maar vond ik het vooral ook ongelooflijk stom van mezelf dat ik helemaal vergeten was dat die verwijzing daar te vinden is.
Heel stom.
Een aantal maanden geleden vroeg een jongeman mijn hulp. Hij moest voor een schoolopdracht een stuk schrijven over de invloed van Arthur Rimbaud op Bob Dylan. Natuurlijk wilde ik hem helpen en stuurde ik hem een lijst met de verwijzingen naar Rimbauds schrijven in Bob Dylans werk op, maar ik vergat "Voyelles" en "Series Of Dreams".
En nu kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Hoe kon ik dat nou vergeten?
Ik hoop dat de docent van die jongen niks weet van die verwijzing naar "Voyelles" in de videoclip van "Series Of Dreams" zodat mijn falen geen negatieve invloed heeft op het cijfer dat de jongeman krijgt.
Arthur Rimbaud schreef "Voyelles" in 1871. De eerste regel van dit gedicht luidt: "A noir, E blanc, I rouge, U vert, O blue: voyelles". Bob Dylan zal dit gedicht eind jaren 50, begin jaren 60 voor het eerst hebben gelezen in de Engelse vertaling van Louise Varèse in de bloemlezing An Anthology Of French Poetry From Nerval To Valery In English Translation. In de vertaling van Varèse draagt dit gedicht de titel "Vowels" en luidt de eerste regel: "A black, E white, I red, U green, O blue". Het is deze regel, dit kleuren geven aan klanken, wat in de videoclip van "Series Of Dreams", helemaal tegen het eind, rond 4:10 getoond wordt.
En ik was het vergeten.