Door het verlopen van copyrights zijn er in de laatste paar maanden twee opmerkelijke bewegingen te bespeuren. De eerste is de uitgave van The 50th Anniversary collection om de copyrights op Dylans opnamen uit 1962 te kunnen behouden. De tweede is het in grote getale opduiken van cd's en elpees met daarop opnamen van Bob Dylan uit de jaren 1961 en 1962. Er is in de laatste weken een ware wildgroei ontstaan aan uitgaven van Dylans debuutalbum Bob Dylan - al dan niet met bonustracks - door allerhande platenlabels. Allemaal legaal, maar daarom nog niet aantrekkelijk voor de Dylanverzamelaar. De wildgroei aan cd's en elpees is al groot, maar wie een blik werpt in de iTunes Store, zal zonder lang te zoeken Dylans debuutalbum vele malen aangeboden zien worden met allerhande 'hoezen' en bonustracks. (Die hoezen: de een is nog afzichtelijker dan de andere!)
Ik heb al die in mijn ogen discutabele uitgaven van Bob Dylan in de afgelopen paar weken aan mij voorbij laten gaan.
Maar in de afgelopen weken heb ik ook veel e-mail ontvangen van lezers van deze blog die mij attendeerden op een of meerdere van deze uitgaven.
Gisteren stond ik in een platenzaak waar drie van dit soort releases werden aangeboden:
Folk singer-humdinger; just about as good as it gets! (Smith & Co.)
House of the risin' sun (Cargo records)
Bob Dylan (Not Now Music)
Van deze drie titels werden de laatste twee in bewuste platenzaak, naast op cd, ook op elpee aangeboden.
Na lang twijfelen heb ik besloten om twee titels aan te schaffen. Twee redenen: 1. een beeld krijgen van wat nou daadwerkelijk wordt uitgebracht, en 2. zodat ik de lezers van deze blog kan informeren over in ieder geval twee van de enorme vloedgolf aan heruitgaven van Bob Dylans debuutalbum.
Bob Dylan (Not Now Music) is een dubbel-cd met op de eerste cd de mono-mix van Bob Dylan en op de tweede cd de stereo-mix van dit album. Daarnaast zijn er aan het eind van cd 2 twee bonustracks te vinden: 'Mixed-up confusion' en 'Corrina, Corrina'. Volgens de informatie achterop het hoesje van de cd gaat het hier om de nummers die in december 1962 in Amerika op single werden uitgebracht.
Uiteraard had ik verwachtingen voor ik aan het beluisteren van deze cd begon. Zo verwachte ik dat de eerste cd - de mono-mix - een kopie zou zijn van de cd die te vinden is in The Original mono recordings. Verder verwachtte ik dat de stereo-versie op de tweede cd een kopie zou zijn van de geremasterde cd van dit album uit 2005 en dat 'Mixed-up confusion' en 'Corrina, Corrina' zogenaamde needledrops, digitale kopieën van vinyl (van de single dus), zouden zijn.
Bij beluistering kwam ik er achter dat mijn verwachtingen niet verder van de waarheid verwijderd hadden kunnen zijn.
De mono-mix op deze cd is abominabel slecht van geluid. Het klinkt - en ik vermoed dat het dit ook is - als een 'needle drop' van een originele mono-elpee waaraan met allerlei programma's flink geknoeid is om het geluid nog wat op te poetsen. Door dat geknoei klinkt het alsof de muziek uit een conservenblik komt. Halverwege het tweede nummer zet ik de cd uit. Dit wil ik niet horen.
Dan de stereo-mix: dit is een rechtstreekse kopie van de originele en zeer matige (dus niet de geremasterde) cd-uitgave.
Tot slot de twee nummers afkomstig van die single uit december 1962. Surprise, surprise: beide opnamen komen helemaal niet van die single. "Mixed up confusion' is de alternatieve take die te vinden is op de originele uitgave van Biograph en 'Corrina, Corrina' is (denk ik) wel dezelfde take als de take die op single verscheen, maar een langere versie, waarschijnlijk van een of andere bootleg of het internet geplukt.
Om kort te zijn: de Not Now Music-cd Bob Dylan heeft niks, maar dan niks te bieden.
Folk singer-humdinger (Smith & Co) is ook een dubbel-cd. Pas bij thuiskomst bestudeer ik de tracklist zorgvuldig en zakt de moed mij al in de schoenen. Deze dubbel-cd bevat de opnamen die op Dylans debuut-album te vinden zijn, aangevuld met opnamen van radio-shows en concerten uit 1961 en 1962. Al die opnamen zijn - zo lijkt het - in een grote doos gestopt, flink geschud en in willekeurige volgorde over de 2 cd's verdeeld. De nummers van cd 1 (met bron) laat aardig zien wat ik bedoel (ik neem de informatie maar over zoals het op het hoesje staat):
1. Gospel plow (Bob Dylan)
2. Hard times in New York town (WBAI radio, 11/3/62)
3. Baby let me follow you down (Bob Dylan)
4. Highway 51 blues (Bob Dylan)
5. Talking New York (Bob Dylan)
6. Roll on John (WBAI radio 11/3/62)
7. Hard travellin' (WBAI radio 11/3/62)
8. In my time of dyin' (Bob Dylan)
9. You're no good (Bob Dylan)
10. Smokestack lightning (WBAI radio 11/3/62)
11. Man on the street (Carnegie Chapter Hall, 4/11/61)
12. 1913 Massacre (Carnegie Chapter Hall, 4/11/61)
13. Talking bear mountain picnic massacre blues (Carnegie Chapter Hall, 4/11/61)
14. Fixin to die (Bob Dylan)
15. Stealin' stealin' (WBAI radio 11/3/62)
16. Baby please don't go (WBAI radio 11/3/62)
17. A Hard rain's gonna fall [sic] (Gaslight café sept 61 - okt 62)
18. Song to Woody (Bob Dylan)
19. Don't think twice, it's alright [sic] (Gaslight café sept 61 - okt 62)
20. Handsome Molly (Gaslight café sept 61 - okt 62)
21. Kind heated woman blues (Gaslight café sept 61 - okt 62)
22. See that my grave is kept clean (Bob Dylan)
23. House of the risin' sun (Bob Dylan)
24. Acne (Riverside church, 29/7/61)
25. Freight train blues (Bob Dylan)
Wie goed telt, merkt dat op deze eerste cd alle nummers van Bob Dylan staan, minus twee. Die laatste twee nummers staan ergens op de tweede cd. Kortom: een zooitje is er van de tracklist gemaakt.
Natuurlijk heb ik geluisterd, maar nog voor ik halverwege de eerste cd was, ben ik er mee gestopt. Reden: onnodige storing in één van de nummers, matige geluidskwaliteit en de absurde volgorde waarin de nummers staan.
Om kort te zijn: Folk singer-humdinger heeft nog meer van hetzelfde te bieden als de boven beschreven Not Now Music-release, namelijk: ergernis.
Ik zal hier wel geen vrienden mee maken, maar als ik een tip mag geven: koop deze rotzooi niet, koop de originele, door Dylans platenmaatschappij uitgebrachte versie(s) van Bob Dylan. Op die releases vind je de muziek wel in een goede geluidskwaliteit.
2 opmerkingen:
DANK voor de waarschuwing!!
Ik moet zegen dat ik via itunesde Finjan club 1962 mp3 heb aangeschaft en dat ik daar absoluut geen spijt van heb..integendeel...ik kende deze helemaal niet - misschien tot mijn schande? - maar ik ben er erg blij mee!!
Een reactie posten