Ik heb al veel over Tell tale signs geschreven (zie o.a. de rechter kolom), misschien is het wel genoeg.Het schrijven is genoeg, het luisteren niet. Ik realiseerde me vanmiddag dat Tell tale signs sinds de release bijna vier maanden geleden, de cd - of liever alle drie de cd's - is die het meest in mijn cd-speler heeft gelegen.
Ik ga niet opnieuw alle tracks één voor één langs, dat heb ik hier gedaan. Ik zou niet meer weten waar te beginnen met het blazen van de loftrompet. (zelfs de Dignity van de tweede cd ligt nu goed in mijn oor)
Vanmiddag, ergens halverwege de eerste cd, dansten mijn kinderen door de kamer. Beter kan ik niet de schoonheid van Tell tale signs weergeven, twee dansende kinderen.
Maar bovenstaande roept gelijk vragen op, ben ik alleen?
Hoe kijk jij, bijna vier maanden na de release, tegen Tell tale signs aan? Nog net zo enthousiast? Misschien is de liefde bekoeld of juist alleen maar toegenomen?
Laat het me weten, plaats een reactie of stuur me een e-mail (zie rechter kolom).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten