Luisteren naar Funner
Zondagochtend, ik luister op mijn telefoon naar een matige opname van Bob Dylans concert in Funner van twee dagen geleden. Dit is ver verwijderd van de manier waarop ik bij voorkeur naar muziek luister, maar de omstandigheden zijn nu eenmaal zoals ze zijn.
Het zijn niet de ‘Sinatra-songs’ “Where Is The One” of “September Of My Years” die indruk op mij maken, maar de nieuwe, staccato versies van “Tangled Up In Blue” en “Tryin’ To Get To Heaven”, en de rockabilly-achtige versies van “Honest With Me” en “Thunder On The Mountain”.
Daarboven steekt nog een song uit: de door viool gedreven versie van “Summer Days”. Ondanks het werkelijk belabberde geluid waar ik het mee moet doen vanochtend, krijg ik kippenvel bij het horen van “Summer Days”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten