Face Value in De Fundatie

Nooit eerder zag ik een Dylan-shirt in een museum. Vandaag in museum De Fundatie te Zwolle waren Dylan-liefhebbers gekomen om de werken van Face Value te bekijken, waaronder de man met het Dylan-shirt om zijn schouders. En wat bleek? Dylan-liefhebbers zijn net gewone mensen. Niet de Dylan-liefhebber, niet de werken van Bob Dylan, zijn de vreemde eend in de bijt in museumland, maar de mannen en vrouwen die het maar moeilijk kunnen accepteren dat een muzikant als Bob Dylan misschien wel meer kan dan alleen muziek maken, zoals tekenen en schilderen op een bovengemiddeld niveau.
Het was vandaag druk bij De Fundatie, maar niet zo druk als ik had verwacht. Er was meer belangstelling voor de werken van Jeroen Krabbe, dan voor de werken van Bob Dylan. Muzikant en componist Michiel Borstlap leek er wat verloren bij te staan terwijl zijn werk audire et videre I  in het atrium klonk. Hoeveel mensen namen de moeite om met de trap of lift helemaal naar de bovenste verdieping van De Fundatie te gaan om daar bijvoorbeeld het schitterende werk Waterijsje van Miriam Meulepas te bekijken?
Ondanks de drukte waren de twaalf werken van Face Value goed te bekijken, mede door de wijze waarop de zalen in De Fundatie zijn ingericht. De werken twaalf door Bob Dylan gemaakte werken hangen over drie wanden aan een zijde van de zaal, aan de andere zijde van de zaal hangen de tussen 1651 en 1658 door Gerard ter Borch gemaakte portretten van Willem Craeyvanger, Christine van der Wart en hun kinderen. Het contrast tussen de werken van Bob Dylan en Gerard ter Borch werkt - voor mij - goed.
In De Fundatie klonk geen muziek (althans, niet van Bob Dylan). De muzikant Bob Dylan laat zich in De Fundatie van een andere kant zien: als beeldend kunstenaar. Of hij een groot beeldend kunstenaar is of dat zijn werken 'alleen maar' in musea hangen omdat hij eerder naam wist te verwerven als muzikant, daar zullen de meningen over blijven verschillen.

De portretten van de drie vrouwen en negen mannen kijken de toeschouwer aan. De door Bob Dylan gebruikte kleuren zijn beperkt in aantal, maar in alle portretten min of meer gelijk waardoor een eenheid tussen de portretten ontstaat. Ook de titels - iedere titel bevat het woord "face" en een naam - van de werken zorgen voor een eenheid, Deze twaalf werken horen bij elkaar.
Maar ondanks die eenheid zijn het toch twaalf individuen die de museumbezoeker vanaf de wanden van De Fundatie aanstaren en ieder door Bob Dylan geportretteerd individu lijkt een mysterie met zich mee te dragen. De twaalf werken intrigeren genoeg om een tweede bezoek in gedachten reeds te plannen.
Voor de tentoonstelling van Face Value in De Fundatie is geen catalogus gedrukt, maar de catalogus van de tentoonstelling van Face Value in Chemnitz (zomer 2016) is te koop in De Fundatie.
De twaalf door Bob Dylan gemaakte portretten hangen nog tot en met 20 augustus in De Fundatie, daarna gaan de werken terug naar Amerika om waarschijnlijk voorlopig niet meer beschikbaar te komen voor tentoonstellingen.
Mocht je voor 20 augustus de kans hebben om de werken in Zwolle in te gaan bekijken, dan kan ik je dit zeker aanraden.
Meer informatie is te vinden op de website van De Fundatie, zie hier.