Appie

Het moet ergens begin jaren negentig zijn geweest. Door Lochem scheurde een klein ventje met een grote zwarte kuif op een solex. Hij droeg een roze t-shirt waarop een gigantisch portret van Bob Dylan stond gedrukt. Dat was Appie Daalmeijer, de enige man die ik ken die een roze t-shirt en een solex er bad ass kon laten uitzien.

April 2011, voor de presentatie van mijn eerste boek, de Bob Dylan Aantekeningen, heeft een medewerker van de boekhandel Appie Daalmeijer uitgenodigd om een aantal nummer van Bob Dylan te spelen. Het roze t-shirt en de solex zijn dan inmiddels verdwenen. Appie is zenuwachtig, maar speelt schitterend enkele nummers van Bob Dylan.

Na die boekpresentatie liep ik Appie zo nu en dan op straat tegen het lijf en maakten we een praatje, altijd over Bob Dylan. Ik was een of twee keer bij hem thuis om te luisteren naar Bob Dylan en ik zag en hoorde hem Bob Dylan spelen, samen met Stef Woestenenk, in het kleinste theater van de weide omgeving. In de pauze stapte hij op mij af. "Was het goed?", vroeg hij.
"Je was weer geweldig, Appie," gaf ik hem terug.

En nu is het voorbij. Appie Daalmeijer is vanochtend op 67-jarige leeftijd overleden. De wereld is een groot Dylan-vertolker ontnomen.