Met de jaren
“I've been ten thousand miles in the mouth of a graveyard”
Ja Bob
het wordt er met de jaren niet makkelijker op
de een na de ander dragen we weg
samen met onze geliefden met zonen en dochters
trekken we een stemmig pak een knap kleed aan en
gaan we in rijen zoals zij daar liggen in de koude
en natte grond horen ze niet eens meer
je raspende stem de woorden hees gemompeld
maar wij zijn er nog
zingen met klem op de borst onze levensliederen
dat het een lieve lust is naast de last van alle ellende
het harde verdriet in ons en om ons heen
met gebroken tong soms maar we zingen
de honger van vroeger die we luidkeels deelden
wandelend door het diepste zwarte woud
weg van alle sores en door de liefde geraakt
de liederen waarin jij al jong van het leven zong
© Frans Terken 29092015
Bob Dylan, “A Hard Rain’s A-Gonna Fall”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten