Brian Southall - Treasures of Bob Dylan

Gisteren mocht ik Treasures of Bob Dylan van Brian Southall van de pakketbezorger aanpakken. De eerste indruk van dit boek is dat het niet meer is dan The Bob Dylan scrapbook revisited. Net als The Bob Dylan scrapbook zit Treasures of Bob Dylan in een kartonnen slipcase en net als Scrapbook is Treasures een boek vol foto's en replica's van memorabilia.
Maar Treasures alleen maar afdoen als het manke broertje van Scrapbook zou het boek te kort doen. Het eerste, grote verschil is dat Scrapbook de jaren 1956 - 1966 beslaat, terwijl Treasures de periode van Dylans debuut tot en met Christmas in the heart beslaat.
Hoe verleidelijk en logisch het ook is om Treasures te vergelijken met Scrapbook, veel interessanter is het om het boek op zichzelf eens kritisch onder de loep te nemen.
Treasures of Bob Dylan telt zo'n zestig rijk geïllustreerde pagina's. De tekst hobbelt grofweg van album naar album. Naar mate de jaren vorderen, wordt er steeds minder ruimte gebruikt om te schrijven over een album. Zo komt Shot of love er met niet meer dan twee regels wel erg slecht vanaf. Naast de stukken over Dylans albums bevat de tekst stukken over onder andere Dylans optreden op het Isle of Wight, Dylan in de film en The Never Ending Tour.
De tekst is niet veel meer dan een algemeen, mager verhaal. Southall weet niks nieuws naar voren te brengen. Bovendien bevat de tekst enkele knullige fouten. Zo zouden de opnamen voor Bringing it all back home in juni 1965 hebben plaatsgevonden, aldus Southall, terwijl het album in maart 1965 al in Amerika in de winkels lag.

Maar goed, de voornaamste aantrekkingskracht van een boek als Treasures of Bob Dylan is de tekst. Waar het in een boek als dit om gaat zijn de foto's en de replica's van de memorabilia. Eerst maar de foto's: allereerst vind ik de keuze van de foto's verre van goed. Het overgrote deel van de foto's is overbekend, slechts bij één of twee foto's keek ik toch even verrast aangezien ze nieuw voor mij zijn. Dat is - naar mijn smaak - veel te weinig voor een boek dat het vooral van de streling van het oog moet hebben. De kwaliteit waarin de foto's zijn afgedrukt is nogal wisselend. Enkele foto's zijn scherp en mooi afgedrukt, maar een groot aantal foto's zijn veel te korrelig en / of onnodig slecht van kleur. Dat is bijzonder jammer. Wanneer men hier wat meer aandacht aan had besteed, zou het boek een stuk aantrekkelijker zijn geweest.

Dan de replica's van de memorabilia. Deze zijn niet - zoals in Scrapbook - op vele plaatsen in het boek te vinden, maar zijn bij elkaar gestopt in drie enveloppen die met een stuk plakband op drie plekken in het boek zijn vastgemaakt. Daarnaast bevat het boek - één voorin en één achterin - replica's van twee posters, opgevouwen in een vierde en vijfde enveloppe.
In totaal bevat het boek twintig replica's van onder andere concertkaarten (o.a. Supperclub), Handbills van concerten, ansichtkaarten, back stage pasjes en een sticker. Het meest verrassend vond ik de replica van een poster voor Hard rain voor in de winkels ter promotie van dit album. Het verrassende daaraan is dat er songtitels op genoemd worden die helemaal niet op het album terug te vinden zijn (maar wel in de gelijknamige film te vinden zijn). Helaas is voor het maken van de replica een verre van in perfecte staat verkerend origineel gebruikt.
Wat voor de foto's geldt, geldt ook voor de replica's van de memorabilia: een deel is goed gedrukt, een ander deel laat nogal wat te wensen over. Het toeval wil dat ik van vier van de twintig memorabilia waarvan replica's in Treasures of Bob Dylan zijn opgenomen, het origineel heb. Van twee heb ik scans gemaakt van het origineel (links) en de replica (rechts) om te kunnen laten zien waarop ik doel.
Een boek als Treasures of Bob Dylan moet een feest voor het oog zijn, daar slaagt dit boek maar deels in, helaas. De makers hadden naar mijn smaak meer aandacht moeten besteden aan de scherpte en keuze van zowel de foto's als de memorabilia. Hadden ze dat gedaan, dan zou Treasures of Bob Dylan een boek zijn om te koesteren, om regelmatig uit de kast te pakken om het weer eens door te bladeren. Dan zou dit boek een meer dan welkome aanvulling op The Bob Dylan scrapbook zijn.
Zoals het boek nu voor me ligt, zal ik minder snel geneigd zijn om het nog eens uit de kast te pakken. Dat is jammer, Treasures of Bob Dylan had een waar hebbedingetje kunnen zijn. Dat is het niet.