Gisteravond, dochterlief vraagt of ik haar naar bed wil brengen. Dat is verrassend, meestal wil ze naar bed gebracht worden door 'mevrouw Tom'. Na het tandenpoetsen volgt het voorlezen & dan komt de aap uit de mouw: ik moet voorlezen uit de Bob Dylan aantekeningen. Ik zeg nog dat de Bob Dylan aantekeningen helemaal niet geschreven is voor meisjes van vijf jaar, maar voor volwassenen. Tevergeefs, ik moet mijn eigen woorden voorlezen.Na even bladeren kies ik ervoor om het stukje dat o.a. gaat over haar eerste zwemles voor te lezen. Ze luistert aandachtig, maar stelt tussendoor ook vragen. Die vragen gaan helemaal niet over wat ik voorlees, maar over de presentatie van de Bob Dylan aantekeningen, waar zij bij was.
Die presentatie is anderhalve mand geleden & nu komen de vragen boven.
Zo gaat dat blijkbaar als je vijf bent.
5 opmerkingen:
Erg leuk om te lezen hoe je gezin gewoon mee-integreert in het dagelijkse Dylan gebeuren.
is dat geen mooi begin voor het tweede deel van de aantekeningen?
ja mooi he....
@Cas: dank voor het compliment. Ik schrijf de woorden die voor mijn vingers komen. Dit stukje vertoond wel weer wat overeenkomsten met de stukken in "de Bob Dylan aantekeningen". Het is een beetje mijn ding.
@Peerke: Ik ben reeds begonnen aan deel 2, nog maar net hoor. Ssst, nog niet verder vertellen ;-)
@Alja: Dank! & het is allemaal mede jouw schuld, jij hebt immers "de Bob Dylan aantekeningen" uitgegeven.
Je bent een briljant uitgever! Ik ben er nog steeds trots op dat jij mij uitgegeven hebt.
groet,
Tom
Tom,familie en Dylan mooi!
Een reactie posten