Truthfully, I think the Byrds were Bob's best translators. Bob did not envision this song the way we did it. When he came to the studio where we were rehearsing and heard us do "Mr. Tambourine Man," he was stoked. I think hearing our version was part of what made Dylan shift over to being a rocker.
- David Crosby in Rolling stone issue 1131
Ik heb altijd gedacht dat Roger McGuinn the Byrd was met de minste realiteitszin. Ik had het fout, zo blijkt nu, het is David Crosby.
Het is raar om tot deze ontdekking te komen, mijn kop wordt al enkele dagen gevuld met Day of the locusts. In dit nummer o.a. de regels:
The man standin’ next to me, his head was exploding
Well, I was prayin’ the pieces wouldn’t fall on me
Dat explorende hoofd, is waarschijnlijk eigendom van David Crosby. Day of the locusts gaat over 9 juni 1970, de dag dat Dylan een eredoctoraat van de unversiteit Princeton kreeg. Dylan werd op deze dag bijgestaan door twee mensen: Sara Dylan en David Crosby.
Vandaar.
Ik heb nooit begrepen - en zal waarschijnlijk ook nooit begrijpen - hoe het in godesnaam mogelijk is geweest dat The Byrds' versie van Mr. Tambourine man een hit is geworden. Het is echt het toppunt van geneuzel.
Ik bedoel, die dunne stem van Roger McGuinn, da's toch niks. Als ik die stem hoor, denk ik altijd aan zo'n zenuwenhondje, zo'n kleintje die overal tegenaan piest van de stress.
En dan die ongelooflijk irritante pling-plong gitaar, schijtziek word ik van dat gejengel. Een gitaar is er voor om muziek te maken, niet om het geluid van een hypermoderne deurbel mee na te bootsen.
Enfin, genoeg hierover! Meer aandacht verdient The Byrds' versie van Mr. Tambourine man niet.
Al dagen zwerft Day of the locusts door mijn achterhoofd, zoals ik hierboven al schreef.
In de Rolling stone waarin ook bovenstaand citaat van David Crosby te vinden is, staat een lijst met de zeventig beste nummers van Dylan.
In die lijst is geen plek voor Day of the locusts gevonden. Vandaag kan ik dat maar moeilijk verdragen, morgen denk ik mogelijk weer anders over.
Morgen zal het een ander nummer zijn dat ten onrechte geen plek in die lijst van zeventig heeft gevonden.
3 opmerkingen:
Ach ja The Byrds, ze hebben hun hele carriere aan Dylan te danken
Mooie foto trouwens
Nou, nou, The Byrds hebben ook fantastische eigen songs voortgebracht, en hun stemmen klinken eigenlijk veel mooier dan die van Dylan, ook al ben ik een Dylan-fan vanaf het eerste uur.
@Flora: over de 'kwaliteiten' van The Byrds kunnen wij het dus grondig met elkaar oneens zijn.
Ik kan geen opname van the Byrds bedenken die me raakt, sorry, het is gewoon niet mijn ding.
groet,
Tom
Een reactie posten