The Cutting Edge 1965 - 1966: Deluxe Edition #17: 15 en 16 februari 1966

15 en 16 februari 1966 Columbia Recording Studios Nashville

1. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 1 Rehearsal
2. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 2 Rehearsal
3. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 3 Rehearsal
4. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 4 Rehearsal
5. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 5 Rehearsal
6. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Takes 6-7 Rehearsal
7. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 8 Rehearsal
8. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 8 again Complete
9. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 9 Complete
10. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 1 Complete The Cutting Edge
11. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 2 Rehearsal
12. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 3 Complete
13. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 4 Complete Blonde On Blonde

Een van de mythes rond de opnamesessies voor Blonde On Blonde gaat ongeveer zo: Bob Dylan gebruikt studiotijd niet alleen voor het opnemen van zijn songs, maar ook voor het schrijven, herschrijven en bijschaven van songteksten. Tijdens een sessie voor Blonde On Blonde werkt Bob Dylan uren achter elkaar aan de tekst van “Sad-Eyed Lady Of The Lowlands” terwijl de muzikanten zich (betaald) vervelen. Om de vele uren wachten wat te verzachten, spelen de muzikanten kaart, tafeltennis en werken ze aan een aantal (instrumentale) nummers. Na uren wachten is Bob Dylan eindelijk klaar om “Sad-Eyed Lady Of The Lowlands” op te nemen. Zo’n beetje de enige instructie die Dylan aan de muzikanten geeft is zoiets als: “Tijdens een couplet het nummer opbouwen om tijdens het refrein te knallen. Daarna weer wat rustiger.”
De muzikanten dachten aan een nummer van een minuut of drie op te nemen en dus begonnen ze rond de twee minuten spelen de muziek op te bouwen. Echter, er kwam nog een couplet waarna nogmaals, nog sterker opgebouwd moest worden. En daarna nog een, en nog een. Aan het eind van de take waren de muzikanten vol verbazing over de lengte van het nummer. De eerste (en enige) take is de take die op Blonde On Blonde te horen is.
Tot zover de mythe.

Met dank aan The Cutting Edge weten we nu dat die mythe deels waar is.

In de avond van 15 februari 1966 werd er gewerkt aan een instrumentaal nummer met de titel “I’ll Keep It With Mine”. Luisterend naar deze opnamen lijkt het er op dat deze gemaakt zijn zonder een bijdrage van Bob Dylan. Waarom werkten de studiomuzikanten aan dit nummer? De meest logische reden lijkt te vinden in de boven beschreven mythe: verveling.
Opvallend is natuurlijk de titel van dit nummer: “I’ll Keep It With Mine”. Kijkend naar die titel zou je denken dat de studiomuzikanten bezig waren om de muziek voor Dylans compositie “I’ll Keep It With Mine” onder de knie te krijgen. Misschien waren ze zelfs wel bezig om de basistrack voor dit nummer op te nemen zodat Bob Dylan alleen nog maar even de tekst hoefde in te zingen. Dat klinkt misschien logisch. Echter de instrumental “I’ll Keep It With Mine” lijkt in de verste verte niet op Dylans compositie “I’ll Keep It With Mine”. Bovendien is het niet des Dylans anno 1966 om een nummer op deze manier op te nemen.
Ik kan me dan ook niet voorstellen dat het Bob Dylan was die de muzikanten vroeg een basistrack voor “I’ll Keep It With Mine” – als het dat al is - op te nemen. Wie dan wel? Producer Bob Johnston? Namen de muzikanten – om tijd te doden – zelf initiatief?
Hoe het ook zij, luisterend naar de vele takes van het instrumentale “I’ll Keep It With Mine” valt vooral op hoe weinig avontuurlijk, hoe ‘gewoontjes’ de muziek is. Er valt weinig te halen voor de Dylan-liefhebber in de tien takes van “I’ll Keep It With Mine”.

Na middernacht, in de vroege uurtjes van 16 februari 1966 werd er gewerkt aan het opnemen van “Sad-Eyed Lady Of The Lowlands”. Hierbij zie je dat de mythe de zaken rooskleuriger weergeeft dan de werkelijkheid is. Er waren twee complete takes en een rehearsal nodig voor het Bob Dylan en de muzikanten lukten om een definitieve take van “Sad-Eyed Lady Of The Lowlands” vast te leggen.

1. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 1 Rehearsal
2. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 2 Rehearsal
3. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 3 Rehearsal
4. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 4 Rehearsal
5. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 5 Rehearsal
6. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Takes 6-7 Rehearsal
7. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 8 Rehearsal
8. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 8 again Complete
9. I’ll Keep It With Mine (instrumental) – Take 9 Complete
Alle takes van “I’ll Keep It With Mine” – de instrumental – zijn alleen te horen op The Cutting Edge: Collector’s Edition.

10. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 1 Complete
Take 1 van “Sad-Eyed Lady Of The Lowlands” is de opname die The Cutting Edge: Deluxe Edition afsluit. Bij het beluisteren van deze take valt gelijk op dat Bob Dylan de tekst voor dit nummer al wel grotendeels klaar had, maar dat hij zeker nog delen zou herschrijven voor hij de definitieve take zou opnemen (luister maar naar de eerste paar regels tekst).
Dit zweeft, dit is nachtmuziek. De lonkende slaap wordt bezworen met poëzie, zo klinkt dit. Een werkelijk schitterende take van dit nummer. Bob Dylan is hoorbaar – vooral aan het begin van de take – nog zoekende naar de zanglijnen. Dit klinkt als het moment tussen dromen en waken.
Iets voor de acht-minuten-grens vergist Dylan zich in de tekst en lost dit op zoals alleen Dylan dit lijkt te kunnen: draaien, strekken en verder gaan.
Kippenvel.

11. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 2 Rehearsal
12. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 3 Complete
Take 2 en 3 van “Sad-Eyed Lady Of The Lowlands” zijn alleen te horen op The Cutting Edge: Collector’s Edition.
Take 2 is vooral proberen, piano, akoestische gitaar, overleg. Dylan vindt het tempo te laag.
Take 3 neemt de luisteraar weer mee in de Dylaneske droomwereld. Dylan rekt woorden op, zoekt. De muziek blijft kabbelen, Dylan lijkt met zijn manier van zingen de muzikanten op te willen porren tot wat meer vuur. Deze derde take klinkt wat geknutselder dan de eerste take. Naarmate de take vordert vinden Dylan en de muzikanten steeds meer de muziek van de definitieve versie. Dit is de eerste take waarin mondharmonica te horen is, tegen het eind van het nummer.

13. Sad-Eyed Lady Of The Lowlands – Take 4 Complete
Dit is de van Blonde On Blonde bekende opname, maar dan in een schitterende nieuwe mix (alleen op de Collector’s Edition) met zowel Dylans stem als de akoestische gitaar voor in die mix.

3 opmerkingen:

Gerbrand zei

Funfacts:
I’ll Keep It With Mine heeft Bob aan Nico gegeven, uiteindelijk released in 1967 op Chelsea Girl, geproduceerd door Tom Wilson.

In dezelfde periode als The Cutting Edge produceerde Tom Wilson ook Simon & Garfunkel, beginnend met de 'electrified' Sound of Silence. Net als bij Dylan werd hij vervolgens vervangen door Bob Johnston.

Simon & Garfunkel's "A Simple Desultory Philippic (Or How I Was Robert McNamara'd into Submission)" is een grappige Bob Dylan parodie/imitatie. Aan het einde hoor je Paul zeggen "I've lost my harmonica, Albert." (Grossman..?)

Jochen zei

Het is een hardnekkige funfact, Gerbrand. Een half jaar geleden ben ik daar ’s ingedoken (http://bobdylaninnederland.blogspot.nl/2015/07/ill-keep-it-with-mine-1964-door-jochen.html), mede omdat behalve Nico ook Judy Collins en Joan Baez beweren dat ze “I’ll Keep It With Mine” van Dylan gekregen hebben.
Voor zover ik kon vinden is de enige bron voor de Nico-claim: Nico zelf. En Nico was wel, bij alle charme, een notoire jokkebrok.
Voor Judy Collins’ claim zijn iets meer bronnen te vinden, maar ook niet heel overtuigend.
Ach, het draagt wél allemaal bij aan de mythische status van dit meesterwerkje!
Groet,
Jochen

Gerbrand zei

Interessant, Jochen, die column had ik nog niet gelezen. Heylin gaat in Revolution in the Air uitgebreid in op de Nico-story. Misschien niet gegeven dan, maar wel opgenomen door haar.