De week zelfverkozen eenzame afsluiting zit er op. 'Afsluiting', geen opsluiting. Een week lang afsluiting van internet, boeken en cd's m.u.v. Together through life.Noem het maar reiniging van de geest.
Nu, na die week, kijk ik niet anders tegen Together through life aan. De plaat maakt geen verpletterende indruk.
My wife's home town is nog steeds favoriet, Jolene en It's all good klniken steeds beter, maar nergens voel ik de 'opwinding' als in de week na de release van "Love and theft".
Together through life op de eerste dag van de zelfverkozen afsluiting drie keer achter elkaar gedraaid, daarna steeds minder.
Zelfs dagen van stilte.
Together through life is een goede plaat, maar zeker niet meer dan dat.
En o, ja: ik ben er weer.
2 opmerkingen:
fijn dat je er weer bent, heb je gemist
deel je mening
dagdag
't is zeker niet z'n beste plaat maar ik was toch aangenaam verrast. Ik had geen al te hoge verwachtingen van de plaat maar er blijken toch enkele goede nummers op te staan.
My wife's home town is inderdaad het hoogtepunt met daarna Jolene.
De plaat sluit naadloos aan bij de mogelijkheden die dylan momenteel heeft met z'n stem. De plaat klinkt trouwens ook redelijk puur, iets wat ik bvb miste bij modern times die mijns inziens een beetje overgeproduced is.
Zoals je eerder zei, geen geweldige plaat maar desalniettemin wel een goeie.
Een reactie posten