Wagendorp: "En u heeft Bob Dylan vertaald in sonnetten."
Kal: ''Ik heb dat eind jaren zestig al geprobeerd. Nu lukte het. Misschien word je technisch beter. In je 1200ste sonnet neem je toch de ervaring van de 1199 daarvoor mee. Dylan is natuurlijk een heel goede dichter. Hij heeft me vanaf het begin gefascineerd. Sommige teksten begrijp ik nog steeds niet, ondanks langdurige studie, zoals 'Gates of Eden'." [met dank aan Alja en Herman] Van Jan Kal verscheen deze maand de bundel Een dichter in mijn voorgeslacht met een groot aantal Dylan-sonnetten. Een aanrader, deze bundel.
Twee fragmenten uit de Keith Green-biografie, geschreven door Melody Green en David Hazard: "Op een avond zat ik in de studio, met Bethany Grace in mijn armen. Het was een avond als alle andere - totdat Bob Dylan verscheen om mondharmonica te spelen in 'I Pledge My Head To Heaven'. Het was tegelijkertijd ongelooflijk en normaal. We hebben Bob bij verschillende gelegenheden gesproken, voordat wij naar Texas verhuisden. (...) Op een avond gingen we met Bob Dylan en Bill Maxwell naar Buck en Annie. We luisterden er naar een nieuwe plaat van Second Chapter en enkele voorlopige mixen van Bobs laatste plaat, Saved. Bob vertelde ons dat hij graag lifters meenam in zijn oude, haveloze auto om met hen over de Heer te spreken - zonder hun te laten weten wie hij was." [met dank aan Pieter]
Humo: Een stuk over Bringing It All Back Home (het hele verhaal is alleen voor abonnees te lezen), zie hier.
Rijmpiet: Een beetje vroeg of laat: een Sinterklaasgedicht voor de Dylanliefhebber, zie hier.
Simone ten Caat - "Proost liever", zie hier.
Hans van Duijnhoven over Shadows In The Night, zie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten