Van Sabben poster auctions in Hoorn zal twee Dylanposters veilen, de welbekende poster van Milton Glaser en een poster voor Dont look back uit 1981. (Zoek in de online catalogus naar # 395 en # 396).Beyond here lies nothin' (video) op HoochieKoochie.
De jarigen van vandaag op showbiznewz.
Wally Tax was geen Dylanliefhebber, aldus Alleen woorden tellen.
24 mei 2009, vanochtend vroeg ik aan mijn zoontje van zes of hij wist wie er vandaag jarig is. Toen hij het niet wist, heb ik hem verteld dat "Bobby" - zoals hij Dylan noemt - jarig is.
Vervolgens vroeg hij of we naar het verjaardagsfeestje gingen. Toen ik zei dat dat niet mogelijk was, vroeg hij "waarom niet?" Ik heb hem uitgelegd dat "Bobby" in Amerika woont.
Hij deelde mee dat hij wel een keer naar Amerika wil, de lange vliegreis wil hij wel op de koop toe nemen: "dan moet je heel lang vliegen, toch? Boven de wolken, dan word je misselijk. Dan kunnen we lekker straaljagers kijken in Amerika."
Ik ga dit jaar dus (wederom) niet naar Dylans verjaardagsfeestje, ook sla ik de vele 'tribute-avonden' over. Ik vier mijn eigen feestje, door een beetje meer Dylan dan anders te draaien, heerlijk thuis.
Ben jij wel naar een van de 'tribute-avonden' geweest? Laat me weten hoe het was.
Ook Karl viert feest vandaag.
4 opmerkingen:
Tja... 't zijn wel echt godsgruwelijk lelijke posters, allebei.
Hoi Karl,
De Milton Glaser poster vind ik nog wel mooi, maar m.b.t. de poster voor Dont look back ben ik het met je eens.
Een poster in kleur, voor een film in zwart/wit... Dáár krijg ik nou jeuk van.
Tom
Die van Milton Glaser is inderdaad de betere van de twee, maar ik zou er desondanks nog altijd geen geld voor willen neerleggen. Bob Dylan heeft 'n kop die interessant genoeg is om 'n betere poster mee te kunnen fabriceren, zou je denken.
Trouwens, Hard Rain is ook lang geen slecht verjaardagsplaat, moet ik zeggen; wat kon die Dylan schreeuwen zeg :D
Hard rain, vooral Idiot wind doet het goed als de schaaltjes met borrelnootjes op tafel komen.
Tegen de tijd dat de blokken kaas beginnen op te raken, draai ik nog The Groom's still waiting at the altar gevolgd door It takes a lot to laugh, it takes a train to cry & It's all right, ma (I'm only bleeding) en dan is het Going, going, gone.
Maar het kan altijd nog anders worden, staand voor de platenkast, het moment waarop keuzes gemaakt moeten worden, slaat de twijfel toe. De twijfel...
Tom
Een reactie posten