Beyond here lies nothin' al gehoord? Laat me weten wat je van dit 'opwarmertje' voor Together through life vindt door mij een mailtje te sturen (link in rechter kolom) of een reactie te plaatsen.
De download zorgt voor nieuws, een selectie: hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier.
De huidige tournee: meest opvallend is, naast het eerder gemelde verdwijnen van de 'verrassingen' (zoals Billy), de wisselingen in de openingstracks. Nog geen herhalingen:
22/03: Most likely you go your way (and I'll go mine)
23/03: Rainy day women # 12 & 35
25/03: Watching the river flow
27/03: Leopard-skin pill-box hat
28/03: Maggie's farm
29/03: Gotta serve somebody
Nederlandse vertaling van het interview van Bill Flanagan met Dylan: deel 1 en deel 2.
De download zorgt voor nieuws, een selectie: hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier, hier.
De huidige tournee: meest opvallend is, naast het eerder gemelde verdwijnen van de 'verrassingen' (zoals Billy), de wisselingen in de openingstracks. Nog geen herhalingen:
22/03: Most likely you go your way (and I'll go mine)
23/03: Rainy day women # 12 & 35
25/03: Watching the river flow
27/03: Leopard-skin pill-box hat
28/03: Maggie's farm
29/03: Gotta serve somebody
Nederlandse vertaling van het interview van Bill Flanagan met Dylan: deel 1 en deel 2.
Met dank aan Jesper en Yapyap voor de gedachten over / indrukken van Beyond here lies nothin'
2 opmerkingen:
Zal ik dan maar eerst? Ik vind t veelbelovend: fris, rauw, spontaan, de accordion werkt prima, goed gitaargeluid, Dylan's stem is zomogelijk nog gebrokener dan voorheen maar lijkt daardoor juist aan kracht te winnen. Tekstueel gezien vrij rechttoe-rechtaan (op een enkele schip-metafoor na) maar dat draagt juist bij aan het 'directe', vrolijke karakter ervan. Verrassend veel latin-invloeden. Hele dag gedraaid.
Heb het nummer nu een paar keer gehoord en klinkt lekker. Deed me de eerste keer direct denken aan een langzamere uitvoering van Think Twice Before You Go van John Lee Hooker (op The Healer). Toch dat album er nog even bijgepakt en wat blijkt: wordt daar gespeeld door John Lee samen met Los Lobos (met David Hidalgo op accordeon...). Maar terug naar het Dylan nummer: lekker ritme, stem goed naar voren in de mix, band prima in vorm,grappig einde. Maakt me nieuwsgierig naar de andere nummers, maar 10 van dit soort nummers is misschien wat veel...
Een reactie posten