Zo'n vondst, zo'n foto in een tijdschrift kan mijn dag helemaal goed maken.
Om het even over een geheel andere boeg te gooien: ik ben de laatste paar dagen nogal verslingerd aan het album Under The Red Sky. Ik draai dat album momenteel veel en wanneer ik dat album niet draai, dan fluit ik wel nummers van dat album voor me uit. Het is jammer dat zoveel Dylan-liefhebbers niet los kunnen komen van hun ergernis over de simpele tekst van "Wiggle Wiggle" en daarom maar helemaal niet meer naar Under The Red Sky luisteren.
Under The Red Sky bevat met "Unbelievable", het titelnummer, "Born In Time", "God Knows" en vooral "T.V. Talkin' Song" vijf ijzersterke songs. Kortom: schuif al je vooroordelen - mocht je die hebben - over Under The Red Sky aan de kant en luister nog eens, alsof je nieuwe oren hebt en het album voor het eerst hoort. Het speelplezier zal je oren in spatten.
Nog even terug naar de tijdschriften, naar Uncut. Bij de editie van Uncut waar die recensie van Shadows In The Night in staat zit een gratis cd en een van de tracks op die cd is van Pop Staples album Don't Lose This. Dat album is net uit. Pop Staples is natuurlijk van The Staple Singers (denk aan Dylans MusiCares speech). Het album Don't Lose This bevat Pop Staples' versie van Dylans "Gotta Serve Somebody". Helaas is "Gotta Serve Somebody" niet het nummer van Don't Lose This dat op die gratis cd staat, maar het nummer op die gratis cd maakt mij wel nieuwsgierig naar Pop Staples' versie van "Gotta Serve Somebody".
Enfin, ik ratel maar door en ik heb nog veel op de planning staan voor vanavond (onder andere die comic lezen).
Het is genoeg voor nu. Tijd om te lezen en te luisteren.
2 opmerkingen:
'Under the Red Sky' is inderdaad een erg mooi album. Het is eigenlijk hetzelfde als met 'Saved', 'Dylan & the Dead', 'Mtv Unplugged' enz, enz.. Door vooroordelen vindt de gemiddelde Dylan fan het album op voorhand, zonder het eerst goed zelf geluisterd te hebben, slecht. Maar wie met onbevooroordeelde oren luistert kan de ware schoonheid van deze album toch ontdekken. Zelfs de diepgang van de teksten is te vinden. 'Covenant Woman' op 'Saved' bijvoorbeeld, daar spat de diepgang vanaf. Een nummer over zijn tweede vrouw, over de liefde die mooi kan zijn, maar ook verschrikkelijk pijn kan doen. Net als 'Say Eyed Lady en 'Sara' over z'n eerste vrouw gaan.
Het is een prima plaat. En Wiggle Wiggle simpel? Dat mag toch wel voor een keertje? Bovendien doet het me aan Otis Redding denken: "like a bowl of soup" zit ook in Shake. En tussen Shake en Wiggle ziet niet zo veel verschil, dus ik zie dit gewoon als Bobs eerbetoon aan Otis.
Frans
Een reactie posten