Kraaien

Het moet rond 1990 geweest, rond de tijd dat het eerste album - Muts heette dat album - gepresenteerd werd. In die tijd greep ik iedere kans aan om de band Fratsen live te zien. Daar fietste ik soms enkele kilometers voor, maar dat maakte mij niet uit. Ik had er veel voor over om nummers als "Robin Hood", "Hemelvaart" en "Pand Van Janna" live te horen.
Het album Muts kocht ik niet, al snap ik nog steeds niet waarom. Het pand van Janna ben ik vaak geweest, ook om Fratsen te horen spelen.
Na het uiteenvallen van Fratsen ging André Manuel verder, soms solo, soms met de band Krang. Ik was Fratsen en Manuel toen allang uit het oog verloren, ik fietste niet meer om te horen.

Eind jaren negentig hoorde ik op de autoradio of ergens anders het nummer "Kraaien" van Krang. Na het horen van "Kraaien" is het nooit meer goed gekomen met mij.
Ik speurde platenzaken af op zoek naar "Kraaien" en uiteindelijk vond ik het album How! van Krang met daarop "Kraaien" en nog veertien nummers. Die cd staat op zolder en eens in de zoveel tijd haal ik die cd op om "Kraaien" te draaien, de andere nummers luister ik niet.
"Kraaien" eindigt met:

En als dan 's avonds heel de zon
In die bak met water dooft
Duw me dan de zee op
Zoals me is beloofd
Maak allemaal een fakkel
Steek het bootje in de brand
Ik zal mijn lied nog eenmaal zingen
Jullie dansen op het strand
Als indianen

En altijd als ik dat hoor moet ik een brok van herkenning wegslikken. De zee is mijn thuis.

Ik heb net weer de cd How! van zolder gehaald en draai "Kraaien" keer op keer en dat op de dag dat ik eigenlijk Christmas In The Heart voor de eerste keer dit jaar zou moeten draaien.
Waarom vandaag, waarom nu luisteren naar "Kraaien"? Vanochtend kreeg ik een e-mail met een link naar een artikel op de website van Tubantia. Tubantia meldt mij dat André Manuel een Twentse vertaling heeft gemaakt van Bob Dylans "The Times They Are A-Changin'". Dat was de trigger om "Kraaien" te willen horen.