twee boeken

Zondagochtend, allereerst een welkom aan Bonne - een vaste lezer op de zondagochtend - en natuurlijk alle andere lezers van deze blog. Zonder lezers is er misschien wel een blog, maar kun je vraagtekens zetten bij het bestaansrecht van diezelfde blog.
Allen welkom dus.
Gistermiddag ben ik naar de kringloopwinkel gereden, zo nu & dan doe ik dat. In een kringloopwinkel valt altijd wel wat te vinden & het aardige van een kringloopwinkel is dat je van te voren nooit weet waar je tegen aan zult lopen. Na een half uurtje zoeken ben ik met vier boeken - samen drie euro - naar huis gegaan. Eén van die boeken is een Nederlandse vertaling van High fidelity van Nick Hornby. De eerste zin van de achterflap: 'Rob Fleming is vijfendertig, verslaafd aan popmuziek en eigenaar van een slecht lopende platenzaak.'
Dit boek is verfilmd & ergens herinner ik mij een avond waarop 'mevrouw Tom' deze film zat te kijken & ik gedwongen werd om van mijn boek op te kijken door een discussie - in de film - over Blonde on blonde. Ik heb dan slechts wat flitsen van de verfilming gezien, maar ik heb wel de soundtrack in de kast staan. Op die soundtrack - uit 2000 - staat een geremasterde versie van 'Most of the time', toen nog uniek, maar inmiddels 'ingehaald' door de SA-CD & geremasterde cd-versie van Oh mercy uit 2003 & 2004.
Iets in mij zei, gisteren in de kringloopwinkel, dat ik High fidelity al gelezen heb, maar voor 50 eurocent kon ik het boek gisteren niet laten liggen. Eenmaal thuis bleek ik het boek nog niet te hebben (of ik heb niet goed in de boekenkast gekeken...)
Alles in mij zegt dat Dylan ergens in dit boek moet voorkomen.

Een tweede boek dat ik heb gekocht, heb ik lang over getwijfeld. Gebonden, stofomslag, gedrukt op glanzend papier en voorzien van matige tekeningen. Het oogt eerder als een poging tot het maken van een 'mooi' voorwerp, dan als een boek. Dat is niet mijn soort boek. In het boek wordt een poging gedaan om bohemiens te definiëren d.m.v. het beschrijven van de leefstijl, de kleding, de eetgewoontes, enz. enz. Een gruwel, het boek is in mijn ogen het tegenovergestelde van bohemien. En toch heb ik er een euro voor neergeteld, na héél lang twijfelen. Al bladerend kwam ik een aantal malen Dylan tegen, dat trok me over de streep.
Eenmaal thuis sloeg ik het boek open & viel mijn mond open. Helemaal voorin het boek staat een Engelse vertaling van 'Ma Bohème' van Arthur Rimbaud. Dit gedicht ken ik in het oorspronkelijke Frans - dat ik niet zozeer kan lezen, hooguit verklanken - en in een Nederlandse vertaling. De eerste keer dat ik 'Ma Bohème' las, kreeg ik de welbekende adrenaline-rush. Dagen ben ik van slag geweest, steeds weer 'Ma Bohème' herlezend.
Veel later las ik over de invloed van Rimbauds poëzie op Dylans denken & schrijven in het algemeen & de (mogelijke) invloed van 'Ma Bohème' op 'Just like Tom Thumb's blues' in het bijzonder. Dylan zal Rimbaud in een Engelse vertaling hebben gelezen. Die invloed van 'Ma Bohème' op 'Just like Tom Thumb's blues' laat zich het best zien door het lezen van 'Ma Bohème' in een Engelse vertaling. Dankzij een drol van een boek heb ik nu die (een?) Engelse vertaling gevonden:

MY BOHEMIA
A Fantasy

And so off I went, fists thrust in the torn pockets
Of a coat held together by no more than it's name.
O Muse, how I served you beneath the blue;
And oh what dreams of dazzling love I dreamed!

My only pair of pants had a huge hole.
- Like some dreaming Tom Thumb, I sowed
Rhyme with each step. My inn was the Big Dipper.
-My stars rustled in the sky.

Roadside on warm September nights
I listened as drops of dew fell
On my forehead like fortifying wine;

And there, surrounded by streaming shadows, I rhymed
Aloud, and as if they were lyres, plucked the laces
of my wounded shoes, one foot beneath my heart.

In hetzelfde boek kwam ik een uitspraak van Augustus John tegen: 'Talk! If you can't think of anything to say, tell a lie!' Ik raakte voor het eerst bekend met het werk van Augustus John in oktober 1999. 'Mevrouw Tom' & ik waren vier dagen in Londen. Na het kopen van Twenty years of recording; the Bob Dylan reference book van Michael Kroogsgaard in een tweedehands boekwinkel, doken 'mevrouw Tom' & ik een kroeg in. De wanden van die kroeg hingen vol met portretten val voormalige bezoekers, waaronder Dylan Thomas & Augustus John.
De naam Augustus John is blijven kleven sinds die dag in oktober 1999.
Het boek heeft vast nog meer te bieden, al blijft het ogen als een drol van een boek.