Dit behoort men in de Dylanwereld niet te verkondigen, maar ik heb een zwak voor Saved. Dat is niet altijd zo geweest.Op 2 mei 2002, in sportpaleis Ahoy', hoorde ik Dylan Solid rock spelen. Snoeihard. Mijn toen nog ongeboren zoon, heeft het ook gehoord en reageerde. Hij schopte en voor het eerst, met mijn hand op de buik van mijn vrouw, voelde ik het leven.
De dag na het concert draaide ik, zeker niet voor het eerst, Saved, maar ik hoorde de plaat wel voor het eerst.
Sinds die dag in mei draai ik Saved niet vaak, maar wel regelmatig. De plaat is beter dan z'n reputatie doet vermoeden.
De recensent heeft een functie, maar de functie van de lezer is om de mening van de recensent te negeren.
Saved:
01. A satisfied mind
02. Saved
03. Covenant woman
04. What can I do for you?
05. Solid rock
06. Pressing on
07. In the garden
08. Saving grace
09. Are you ready
Tom, Pressing On is lange tijd favoriet geweest van dat album
BeantwoordenVerwijderenleuk die herinneringen van je - in mijn tijd had ik toen verkering met mijn Zappa-fan, je kunt je voorstellen dat hij niet gecharmeerd was van Saved
zoals met meer dingen heb ik later mijn voorkeuren herhaald
Hoi Alja,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie. Een autorit die me nog helder voor de geest staat is ruim een half uur lang door het duister, tussen de landerijen met keer op keer "Pressing on" en niks anders. Geweldige song.
Mijn Zappa-platen / cds ben ik langzaamaan aan het wegdoen, ik draai het al jaren niet meer. De enige waar ik echt geen afscheid van kan nemen is die met die komische Dylanimitatie (het nummer "Flakes"), als reactie op Dylans "Slow train coming".
Tom
hee tom, ik heb de technicus van mijn radioprogramma beloofd dat Zappanummer een keer te draaien.....
BeantwoordenVerwijderenherinner me ook die eerste keer :-)
dank voor onze 'correspondentie'