Aantekening #7019

Dat ik een hamster ben, is inmiddels geen geheim meer. Ik heb het al vaker gehad over de moeite die ik heb met opruimen, weggeven of verkopen. Het zit niet in mijn aard om afstand te doen.
Dat ik gisteren de cd Pat Garrett & Billy the Kid heb weggegeven vervult me wel enigszins met trots, moet ik bekennen. Goed, ik had drie keer dezelfde cd, eentje zou ik er toch moeten kunnen missen, was de gedachte. Bovendien heb ik de cd aan zoonlief gegeven, de schijf blijft dus in de familie. De komende jaren verlaat die cd niet eens dit huis. Dat zit dus wel snor.
Waarom ik zoonlief die cd heb gegeven? Niet omdat ik mijn muziek aan hem wil opdringen, maar omdat hij de laatste tijd nogal bezig is met "Knockin' On Heaven's Door". Het luistert naar het nummer op zijn telefoon en hij speelt het op zijn gitaar. Nu kan hij ook de cd draaien.
En misschien vindt hij "Billy" dan ook wel oké...

In augustus 2000 ben ik begonnen met het vullen van een dummy over Dylan. Die dummy staat vol krabbels en schema's over Dylans muziek, korte notities van zaken die ik ooit nog eens uit moet zoeken. Maar ook zijn er vele pagina's gevuld met kleine knipsels uit kranten en tijdschriften, delen van binnenhoezen, enzovoort, enzovoort. Snippers die ik - hamster - niet weg kan gooien. Niet alleen is iedere pagina gevuld, ook zitten er tussen de bladzijdes losse papiertjes met krabbels, flyers en knipsels. Inmiddels is er ook een tweede dummy en ook die zit al weer bijna helemaal vol.
Er gaan jaren voorbij dat ik niks met deze boeken doe, dat ik kleine knipsels in een van de andere aantekenboeken plak of krabbels vergeet over te nemen op een van de weinige resterende blanco pagina's.
Bladerend door een dummy kwam ik een dubbelgevouwen stukje papier tegen. Het ligt los tussen de pagina's van de dummy. Er staat een Nederlandse vertaling van "With God On Our Side" op. Ik kan me niet herinneren hoe ik aan dit blaadje kom. Het is oud, dat is zeker.
Het lijkt er op dat de vorige eigenaar het uit een boek heeft geknipt, zo'n gestencild boek vol songteksten. Op de achterkant van het blaadje staat een fragment van een andere songtekst. Niet van Dylan. ook in deze tekst komt God voorbij, maar het is wel van een ander slag dan "With God On Our Side". In deze song bijvoorbeeld regels als "ik geloof in God", "Heer, Heer" en "een God van armen". Er is met potlood een groot kruis door gezet.
De twee kleine gaatjes in de bovenhoeken verraden dat deze vertaling van "With God On Our Side" op een prikbord of iets dergelijks heeft gehangen.
Wat ik me al jaren afvraag is van wie deze vertaling is en uit welk boek komt het. Mocht je meer weten, laat het mij alsjeblieft weten. twillems87[at]gmail.com

Met God aan onze kant

Vraag mij niet naar mijn
naam en mijn leeftijd.
Ik groeide op in 't land
dat heet de Mid-West.
Daar leerde ik ontzag voor
de wetten van 't land,
want ons land, zo zei men, 
heeft God aan zijn kant.

De geschiedenisboekjes
vertellen het fijn:
daar gaan onze ruiters
en daar klinkt het sein,
de roodhuiden vallen
zij bijten in 't zand;
want het land was toen jong
't had God aan zijn kant.

De oorlog 14-18
bracht ons in 't geweer.
De zin van de slachting 
is mij nooit geleerd.
Maar 'k leerde aanvaarden
'k was trots op mijn land.
Wie telt er de doden
met God aan zij kant?

Weer is een wereldoorlog
sinds jaren voorbij.
Wij vergaven de Duitsers
en staan zijn aan zij,
al zijn er miljoenen
in ovens verbrand.
Maar nu hebben de Duitsers
ook God aan hun kant.

Mij is haat voor de Russen
al vroeg bijgebracht.
Tegen hen gaan wij vechten
als ons weer oorlog wacht.
Ik moet hen dus haten,
ook al ben ik doodsbang,
alles moedig aanvaarden
met God aan mijn kant.

Wij hebben nu wapens
van chemische aard.
Als we die ooit gebruiken
blijft niemand bespaard.
Eén druk op de knop
zet de wereld in brand.
Maar niemand stelt vragen
met God aan zijn kant.

Eén gedachte laat mij vaak
des nachts niet met rust:
Eens werd Jezus Christus
verraden met een kus.
Maar vorm zelf je oordeel,
wat denk je ervan:
Had ook Judas Iskariot
soms God aan zijn kant?

Ik neem nu maar afscheid 
ik voel me zo moe
er zij zoveel vragen
naar het wat en het hoe
en woorden verklinken
verdampen als mist.
Maar er komt nooit meer oorlog
als God met ons is.