Ik weet niet meer in welk Dylan-boek ik er voor het eerst over las, over die mythische allereerste opname. Bob Dylan (toen nog Robert Zimmerman), Howard Rutman en Larry Kegan namen op 24 december 1956 een aantal nummers op. Van deze opnamen werd een 78 toeren plaat geperst. Er moeten nummers op staan als "Ready Teddy" en "Lawdy, Miss Clawdy".
Zo'n plaat is er eentje om van te dagdromen, zeker voor een platenverzamelaar. Is niet deze plaat de heilige graal voor de Dylan-verzamelaar?
Derek Barker schrijft in zijn boek The Songs He Didn't Write (2008) over deze plaat. Volgens Barker bestaat de opname uit een medley van 8 nummers:
1.Let The Good Times Roll
2. Boppin' The Blues
3. Won't You Be My Girl?
4. Lawdy, Miss Glawdy
5. Ready Teddy
6. Confidential
7. In The Still Of The Night
8. Earth Angel
De totale opname duurt zo'n 8 minuten. De opnamen circuleren niet onder Dylan-liefhebbers. Er werden, aldus Barker, drie 78 toeren platen geperst, voor ieder van de drie muzikanten op de plaat een exemplaar.
Larry Kegan overleed in 2001. Na zijn overlijden bood een familielid van Kegan via een veilinghuis een exemplaar van de 10" 78 toeren plaat. De plaat werd niet verkocht. Het gevraagde minimum van 120.000 dollar werd niet geboden en dus bleef de plaat onverkocht. Dit exemplaar is - aldus Barker - het enige bekende exemplaar van deze plaat.
Vandaag brengt The Bob Dylan Archive naar buiten dat het archief - met dank aan Bill Pagel en Mitch Blank - een exemplaar van deze befaamde plaat heeft weten te bemachtigen.
Dit nieuws zorgt toch voor een vreugdesprongetje in huize Willems: het is ineens niet meer ondenkbaar dat ik deze opname te horen krijg. Nu de plaat in het bezit is van The Bob Dylan Archive zou de opname vroeg of laat zomaar op een deel van The Bootleg Series uitgebracht kunnen worden.
Even verder denkend: The Bob Dylan Archive is gebouwd rond het persoonlijke archief van Bob Dylan. Tot voor kort was het archief niet in het bezit van deze plaat. Dit betekent dus, er van uit gaande dat er in 1956 inderdaad 3 exemplaren voor de 3 muzikanten geperst zijn, dat Bob Dylans exemplaar in de loop der jaren verloren is gegaan. Was die plaat niet verloren gegaan, dan het The Bob Dylan Archive dat exemplaar immers wel verworven bij de aankoop van Dylans archief.
Waar is die plaat gebleven? Is die plaat gebroken? Misschien gestolen of op andere wijze in de handen van iemand anders terecht gekomen?
Misschien staat die plaat al wel jaren in de schappen van een platenzaak vol afgedankt vinyl te verstoffen, te wachten op een nieuwe eigenaar. Maar niemand wil de dollar die er voor de plaat wordt gevraagd neertellen: het label geeft geen informatie over de muziek op deze afgedankte 78 toeren plaat. En dan, door een gelukkige samenloop van omstandigheden...
Genoeg! Klaar met dagdromen!
Dagdromen komen zelden uit.
Er van uitgaande dat er inderdaad 3 exemplaren van deze plaat zijn geperst in 1956. Welk exemplaar heeft The Bob Dylan Archive dan weten te bemachtigen?
De meest waarschijnlijke optie is de plaat die ooit van Larry Kegan was, daarvan is immers bekend dat die plaat niet alleen nog niet verloren is gegaan, maar ook dat de eigenaar de plaat wilde verkopen.
Hoe meer ik er over nadenk, hoe meer de plaat me intrigeert.
Ik wil dit horen.
1 opmerking:
Me too!!!
Een reactie posten