tag:blogger.com,1999:blog-3709672109049535230.post6244779677835681399..comments2024-01-13T13:16:43.365+01:00Comments on Bob Dylan in (het) Nederland(s): Neighborhood Bully (1983) - door Jochen MarkhorstUnknownnoreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-3709672109049535230.post-87602225929953406942018-10-29T13:56:54.911+01:002018-10-29T13:56:54.911+01:00Of ik blij moet zijn dat het lied ter sprake komt,...Of ik blij moet zijn dat het lied ter sprake komt, vraag ik me af, al ben ik blij dat het door jou gebeurt, Jochen, je weet er in ieder geval een goed verhaal van te maken weer, maar het blijft een vreemd nummer. Dat er muzikaal toch wat te beleven valt is waar, hoewel de eenzijdigheid van de tekst, zoals jij dat benoemt, op een bepaalde manier doorklinkt in het nogal drammerige, maar passend bijtende bluesrock motief, artistiek is er dus sprake van esthetische eenheid. Wat betreft de verontwaardigde reacties op de inhoud, ik begrijp hoe pijnlijk het niet noemen van het Palestijnse vraagstuk is, maar voor de Jood Dylan, die in die periode juist bezig is met het verzoenen van die identiteit met zijn nieuw verworven christelijke inzichten, is het niet verwonderlijk dat hij zich concentreert op de precaire positie van dat Joodse volk in de geschiedenis. En wanneer we dat in ogenschouw nemen, valt misschien op hoe Dylan in feite, al veronachtzaamt hij het probleem van de Semitische (broeder)mensen die al in Israel woonden, voor de Joodse vluchtelingen arriveerden op hun oude grond, wel degelijk historische weetjes opsomt over de rol van het Joodse volk, her en der wat aangedikt of van mythische proporties voorzien, maar nimmer ver bezijden de waarheid. En dat in literair vaak rake bewoordingen, met die typische Dylanritmiek en frasering. Wat het lied niettemin teleurstellend maakt is het ontbreken van de helikopterview die Dylan nu juist zo vaak aan zijn beste liedjes geeft, waar allerlei visies opdoemen, goed en kwaad van plaats en masker verwisselen in soms zelfs één couplet. Gaandeweg heb ik waardering leren opbrengen voor het mitrailleurvuur van deze song, ongemakkelijk blijft het er naar te luisteren zonder te denken aan...<br />groet en dank<br />hans altenaAnonymousnoreply@blogger.com